คนโกงที่ดิน
โอวาทหลวงปู่วัดปากน้ำ ตอนที่ 102 โดยสิงหล 9 พ.ย. 58
คนโกงที่ดินรีดนาทาเร้น จากคนยากจน จนมั่งมี มีนา ตั้งหลายหมื่นไร่ แต่เมื่อจวนจะตาย ก็เป็นโรคเบาหวานอย่างหนัก กินข้าว กินขนมไม่ได้ ต้องกินรำแทนข้าว ครั้นเมื่อตายแล้ว ก็ต้องไปพบยมบาล พวกภูตฤทธิ์ฉุดกระชากลากไป เหมือนคนต้องโทษหนัก ยมบาลท่านให้เสมียนเปิดบัญชี อ่านความชั่วของเขา ให้ตัวเขาฟังเอง เขาฟังแล้วทำหน้าตาเฉยบอกว่า เขาไม่ได้โกงพวกราษฎรเจ้าของที่ดิน เขามีจำนำไว้แล้วไม่มาไถ่เอง
พอเขาพูดจบประตูทางด้านขวามือก็เปิดออก มีคนทั้งผู้หญิงผู้ชายเดินออกมาหลายร้อยคน จนแน่นศาลไปหมด คนเหล่านั้น แต่งตัวเหมือนชาวนา พูดเสียงคล้ายๆ คนจังหวัดราชบุรี เมืองเพชร บ้านโป่ง และทางหนองปลาดุก
แม่อาจารย์ทองสุขเล่าว่า พวกเจ้าของนาที่ตายไป ด้วยความอดอยากยากจน เพราะถูกโกงที่ดินหมดก็พยาบาท จึงแอบคอยดูว่า เมื่อไรคนโกงคนนั้น จะย่างเหยียบเข้ามาในแดนตัดสินบ้างเขาคอยโอกาสอยู่ไม่นาน คนโกงก็เข้ามา เขาจึงรุมฟ้องยมบาลว่า คนโกงคนนั้น ได้โกงเขาอย่างไร ใช้อุบายต่างๆกันอย่างไร นอกจากโกงที่ดินแล้ว ยังเคยแอบฆ่าคนเสียหลายศพ เพราะไม่ชอบใคร พอบอกว่า “ไม่อยากเห็นหน้า” เท่านั้น เป็นอันรู้กัน ลูกน้องของเขาจะไปจัดการยิงหรือแทงให้ทันทีคนที่ถูกฆ่าตายเล่าให้ยมบาลฟังว่า ตัวเขาชื่อฮวด ได้ถูกคนโกงคนนั้นใช้ให้ไปฆ่าคน แต่ไม่ไป เขาพูดตอบดีๆว่า “นาย อย่าให้ผมทำเลย ผมมีลูกแล้วสองคน กำลังเล็กๆอยู่ แม่มันก็ขี้โรค หาเลี้ยงลูกไม่ไหว” ผมตอบเขาดีๆ แต่วันรุ่งขึ้นเขาก็ให้ลูกน้องมายิงผมตาย เพราะใครรู้เรื่องเขาแล้ว ถ้าเขาใช้ไม่ทำก็ต้องตายเหมือนกัน
ยมบาลฟังโจทย์ฟ้อง แล้วก็หันไปถามเสมียนว่า เรื่องที่นายฮวดฟ้องนี้ มีอยู่ในบัญชีหรือไม่ เสมียนคนนั่งทางซ้ายมือ เปิดบัญชีไปอีก 3-4หน้า แล้วตอบว่า มีเป็นเรื่องจริง ที่นายฮวดกล่าวยมบาลหน้าบึ้งตึงทันที ตวาดว่า “เจ้ามนุษย์คนชั่ว เจ้าก่อกรรมทำเข็ญถึงเพียงนี้ ดูซิวิญญาณมาคอยเจ้า อยู่แน่นศาลไปหมด เจ้าจงไปสู่กรรมของเจ้า ในบัดนี้” พอยมบาลท่านสั่งเท่านั้น ก็มีเปรตตนใหญ่ยื่นมากางออกข้างละยาวเลยวา รวบเอาตัวคนโกงไปทันที
(เรื่องเล่าโดย แม่ชีทองสุข สำแดงปั้น บุคคลยุคต้นวิชชาเล่ม 2)
