วาทะธรรมหลวงปู่วัดปากน้ำ
วาทะที่ ๑๘ : ธรรมกายเป็นชื่อตถาตตโดยแท้
31 ส.ค. 58 โดย สิงหล
รัตนะ แปลว่า แก้ว ในที่นี้หมายเอาแก้วอย่างประเสริฐ เช่นแก้วมณีโชติ ซึ่งนับถือกันว่าเป็นแก้วมีคุณวิเศษสูงสุด ใครมีไว้ย่อมชื่นชมโสมนัส อิ่มอกอิ่มใจยิ่งกว่าทรัพย์สินอย่างอื่นทั้งหมดในโลก แก้วคือพระรัตนตรัยนี้เหมือนกัน ผู้ใดเข้าถึงก็ย่อมอิ่มใจ ชื่นใจเช่นเดียวกัน
ร่างกายพระสิทธัตถะ ไม่ใช่พุทธรัตนะ พระสิทธัตถะทรงกระทำความเพียรอยู่ถึง ๖ พรรษา จึงพบรัตนะอันนี้ลี้ลับซับซ้อนอยู่ในพระองค์คือกายธรรม มีสัณฐานเหมือนพระปฏิมากรเกตุดอกบัวตูมมีสีใสเหมือนกระจก ปรากฏอยู่ในศูนย์กลางกาย ที่ว่านี้มีหลักฐานในอัคคัญญสูตร ที่พระองค์ตรัสแก่วา
เสฏฐสามเณรว่า ตถาคตสฺส เหตํ
วาเสฏฐาธิวจนํ ธมฺมกาโย อหํ อิติปิ ฯ
ในสุตตันตปิฎก ทีฆนิกาย ปาฏิกวรรค
ยืนยันความว่า ดูกรวาเสฏฐสามเณร คำว่า ธรรมกายๆ นี้ เป็นชื่อตถาคตโดยแท้ ฯ
(กัณฑ์ที่ ๑ : พระพุทธคุณ พระธรรมคุณ พระสังฆคุณ
จากหนังสือมรดกธรรมของหลวงพ่อวัดปากน้ำ
พระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร))
