เราเกิดมาเพื่อการนี้ : นิ่งในนิ่ง ทิ้งทุกอย่างจริง ๆ ปล่อยทุกอย่างต้องปล่อยจริง ๆ วางทุกสิ่งต้องวางจริง ๆ เราเกิดมาเพื่อการนี้ กว่าจะมาเกิดได้ไม่ง่าย ต้องชิงช่วงในวัยที่ยังแข็งแรง เพราะมันมีแค่ช่วงเดียว ใช้ความแข็งแรงนี้ให้มีประสิทธิภาพสูงสุด เพื่อตัวของเราเองและมวลมนุษยชาติชาวโลก เอาให้ละเอียด ๆ ให้นิ่ง ให้ง่าย ถูกหลัก ให้ง่ายขึ้น ให้ถูกหลักวิชชา สุข บริสุทธิ์ เพิ่มขึ้น
อย่าเร่งประสบการณ์ : ให้ทำ ณ จุดที่สบายก่อน ง่าย ๆ คอยความพร้อม ถ้าเรายังไม่พร้อม พึงอย่า! เหมือนนกที่อยู่ในฟองไข่ เมื่อมันยังไม่พร้อม มันก็ไม่ได้ตะเกียกตะกายที่จะเอาจะงอยปากจิเปลือกไข่ออกมา มันก็ยังอยู่ในฟองไข่ แล้วให้แม่นกกกไข่ด้วยความอบอุ่น แต่พอถึงเวลา แม่นกก็ไม่ต้องบอกว่า ลูกเอ๊ย ออกมาเถอะ พอมีความพร้อม ลูกนกก็เจาะกระเปาะไข่ ออกมาสู่โลกภายนอกเองอย่างสบาย ๆ ที่พ้นจากกระเปาะไข่แล้วก็กระพือปีกมาอยู่ในอ้อมอกของมารดา แล้วมันก็ไม่ได้ไปไหน ยังคงอยู่ในรวงรัง แม้เห็นแม่นกโบยบินไปหาอาหาร เมื่อตัวยังไม่พร้อม ตัวก็อยู่ ณ จุดที่พร้อมก่อน คือ ยังอยู่ในรวงรังบนต้นไม้ คอยดูเพื่อที่จะรวบรวมประสบการณ์กับแรงบันดาลใจว่า สักวันหนึ่ง ถ้าเราพร้อม เราจะบินให้ได้อย่างแม่นก พอลูกนกเจริญเติบโต มีความพร้อม มันจะรู้ตัวเองว่า เราพร้อมแล้วที่จะฝึกบิน มันก็จะกระโดดออกจากรวงรัง มาเกาะอยู่บนกิ่งข้าง ๆ รังของมัน แล้วลองขยับปีก ระหว่างที่ขยับปีก ตัวนกหนุ่มนกสาวก็ค่อย ๆ พ้นจากกิ่ง แต่เมื่อมันไม่พร้อม มันก็ฝึกบินอยู่กับที่ เพื่อคอยความพร้อม เมื่อถึงเวลา และเมื่อมันหันไปเห็นอีกต้นหนึ่ง นกหนุ่มนกสาวก็ได้โผผินบินออกไปจากกิ่งแล้ว ดังนั้น เที่ยวบินแรกจึงเกิดขึ้น หลังจากขยับปีก ฝึกบิน มันก็บินโผลงมาเลย แล้วก็ไปสู่โลกกว้างได้อย่างสบาย เพราะฉะนั้น ต้องมีความพร้อมเสียก่อน ถ้าเรายังไม่พร้อมที่จะก้าวต่อไป จงอยู่ ณ จุดที่พร้อม เหมือนลูกนก แล้วสักวันหนึ่ง เราจะบินได้
คุณครูไม่ใหญ่
