วันนี้ไปตรวจสุขภาพประจำปี ขณะคุณพยาบาลใจใส ใส่ใจ ดูดเลือดไปตรวจ ใจก็คิดตั้งคำถามในใจ...แปลกดีนะตรวจสุขภาพกาย ปีละครั้งแล้วสุขภาพใจ ตรวจกันกี่ครั้งต่อปี.
ปัจจุบัน คนส่วนมากใส่ใจ แต่อาหารกาย อาหารสุขภาพ อาหารปลอดสารพิษ แต่ไม่เคยคิดถึงอาหารใจ กันเลย หาทรัพย์เพื่อแลกกับอาหาร อาหารที่ให้กำลังกาย แต่ไม่เคยคิดหาอาหารที่ให้กำลังใจ ทั้งที่ใช้กำลังใจ ให้คิด พูด ทำ สั่งให้กายเคลื่อนไหว…
เมื่อเหนื่อยล้าอ่อนเพลียทุกคนก็จะไป“พักผ่อนหย่อนใจ” ให้กายพักผ่อน แต่ใจ ไม่เคยหย่อนพักใจ ไม่ปล่อยให้ใจปลอดจากความคิด ไม่ให้ใจหยุดนิ่งดิ่งพักใจ..ต้องจำประโยคนี้ไว้นะ "ใจเป็นนาย กายเป็นบ่าว"
องค์ประกอบของมนุษย์ ประกอบด้วย “กายและใจ”คำว่า “และ” ไม่ใช่คำว่า “หรือ”“และ” ขาดอย่างใดอย่างหนึ่งไม่ได้ ต้องไปด้วยกัน“หรือ” ให้เลือกอย่างใดอย่างหนึ่ง ขาดกันได้
หากเราดูแลแต่กาย ไม่ดูแลสนใจ จิตใจ เดี๋ยวใจ เกิดน้อยใจขึ้นมา ไม่อยากอยู่กับ กาย อย่างนี้ก็ตายเลยนะ.มีกายไม่มีใจ เรียกว่า ศพมีใจ ไม่มีกาย เรียกว่า ผี
ใส่ใจกันหน่อย กายพักผ่อน ใจก็หย่อนนิ่งๆไว้ที่ศูนย์กลางกาย เมื่อใจแข็งแรง ใจมีแรง เรียกว่า มีกำลังใจ กำลังใจยิ่งใช้ยิ่งมี ยิ่งใช้ยิ่งดีทำให้มี ความสุขใจ...
19 ธันวาคม พุทธศักราช 2558
ธรรมะริมทาง ไปที่สุดแห่งธรรม
