ไม่ติดอะไรเลย : ต้องไม่ติดอะไรเลย ไม่ผูกพันในคน สัตว์ สิ่งของ เพราะเราทิ้งทุกสิ่งทุกอย่างมาแล้ว อย่างที่ว่า น่ะ “ทิ้งทุกอย่าง วางทุกสิ่ง นิ่งอย่างเดียว” พอถึงจุดตรงนั้น ความสุข ความบริสุทธิ์ ความชัด ใส สว่าง มันจะมาเอง ต้องประคองให้ต่อเนื่อง แล้วเราจะมั่นใจหายสงสัยด้วยตัวของเราเอง จะไปนั่งที่ไหนก็ได้ พอถึงตรงนั้น ความไม่มั่นใจ ไม่แน่ใจ ลังเล มันมีอยู่ไม่ได้ ความไม่มั่นใจมันจะแทรกเข้ามาไม่ได้เลย จะแจ่มแจ้งหายสงสัย ความมั่นใจจะเกิดขึ้นมาเอง ถ้าไม่มั่นใจต่อไปก็ดันทุรัง ชีวิตสุดท้ายในวัฏสงสารจะไม่ติดในอะไรเลย พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทุก ๆ พระองค์ก็พิมพ์เดียวกันหมด จากตอนแรกอยากมี แล้วก็มีมาก มีทุกสิ่งทุกอย่างที่คนอื่นเขาอยากมี สมบูรณ์ในโลกียะ พอมีก็รู้ว่ามันไม่มีอะไร เหมือนขึ้นไปถึงยอดเขาแล้วก็ไม่มีอะไร ลงดีกว่า มาแสวงหาความสุขภายใน เราต้องทิ้งสิ่งนี้เพื่อไปเอาสิ่งโน้น
ที่ไว้วางใจ : อย่าเอาใจไปวางไว้ที่ใคร วางใจไว้ที่ คน สัตว์ สิ่งของ ไม่ได้ เพราะนั่นไม่ใช่ที่วางใจ เพราะยังเปลี่ยนแปลงได้ คนก็เปลี่ยนแปลง สัตว์ก็เปลี่ยนแปลง สิ่งของก็เปลี่ยนแปลง ล้วนไปสู่จุดสลายทั้งสิ้น และจะทำให้เราทุกข์ใจด้วย เราจะเอาใจไปไว้ตรงนั้นทำไม เพราะที่ตรงนั้น ไม่ใช่ที่ไว้วางใจ ที่ไว้วางใจมีที่เดียวในโลก คือ ศูนย์กลางกาย ฐานที่ ๗
คุณครูไม่ใหญ่
