สรุปโอวาทที่เกี่ยวกับการปฏิบัติธรรมที่ ๒๐๗
แขกพิเศษ : เราทำเพื่อตัวเราเองนะ คนอื่นยังอ้อม ๆ จิตใจต้องจดจ่อ หลวงพ่อรับแขกพิเศษต่างประเทศ ๒ ท่าน เป็นชาวต่างศาสนา เขานั่งห้อยเท้านะ นั่งแป๊บเดียวเขาบอกเห็นพระเดชพระคุณหลวงปู่เหมือนองค์ที่อยู่ในวิหาร ยังไม่ได้บอกอะไร แค่บอกให้นั่งนิ่ง ๆ เฉย ๆ อีกคนหนึ่งบอกว่า เขาหลุดเข้าไปในคนที่ตัวโต ๆ นี่คำของเขานะ แล้วในคนนั้นก็มีอีกคน แต่คนหลังนี่เหมือนพระเดชพระคุณหลวงปู่ เขามีความสุขมาก ไม่เคยมีความสุขอย่างนี้มาก่อนเลยในชีวิต พอไปถึงที่ปฏิบัติธรรม ก็จะให้เขาพักผ่อนกันก่อน เขาบอกว่ามาที่นี่เพื่อนั่ง ไม่ต้องการพัก ก็นั่ง ๒ รอบ ๆ ละ ๒ ชั่วโมง รอบค่ำก็ดู DMC แล้วก็แยกย้ายกันกลับที่พักนอน แต่ ๒ ท่านบอกขอนั่งต่อได้มั้ย เขาบอกเขามีความสุขมาก คือ เนสัชชิกังคัง นั่นเอง ไม่นอน
อย่าประมาทในวัย : ในช่วงวัยยังแข็งแรงอยู่ อย่าให้หมดเปลืองไปในเรื่องราวที่ไร้สาระ ทางกายเราได้พรากจากทางโลกมาในระดับหนึ่งแล้ว คือ ปลอดพันธนาการของชีวิต ไม่ต้องมีภารกิจแบบทางโลก เหลือแต่ทางด้านจิตใจ เราต้องพรากจากทางโลกให้ได้ ใจมันถึงจะกลับเข้าไปสู่ภายใน แล้วก็จะไปศึกษาเรียนรู้วิชชาธรรมกายได้ เราไม่ควรจะให้ความแข็งแรงนี้ผ่านไปเฉย ๆ พอถึงช่วงที่ร่างกายอ่อนแอแล้ว จะไปมีอารมณ์ตอนนั้น สังขารมันก็ไม่อำนวย นี่เป็นสิ่งที่ลูกทุกคนจะต้องรับทราบ และให้ความสำคัญตรงนี้
คุณครูไม่ใหญ่
