เขาว่า...วัดพระธรรมกายจัดหาเงินเข้าวัด แบบแชร์ลูกโซ่?
วัดพระธรรมกายเป็นวัดที่จัดหาเงินเข้าวัด แบบแชร์ลูกโซ่ คนไปหาเดินสายจะได้ค่าตอบแทนเป็นเปอร์เซ็นต์ ให้หัวหน้าสายแต่ละคนที่มีเงินเข้าวัดเยอะ
คุณครูไม่ใหญ่:
ขอกราบเรียนพระเดชพระคุณให้ทราบเลยว่า อย่าว่าแต่วัดไม่ให้เงินสักสลึงเลย เขายังต้องเสียเงินมหาศาลเสียอีก บางคนเอาชีวิตเป็นเดิมพันไปทำงานสร้างบารมี บางคนถึงกับเสียชีวิต บางคนบาดเจ็บ แต่ส่วนใหญ่จะเสียทรัพย์ ถ้าได้เห็นวิธีการทำงานของทีมงานแต่ละคนที่กระจายกันอยู่ทั่วประเทศ มีแต่จะชื่นชมอนุโมทนา ผู้เฒ่าผู้แก่นั่งรถมอเตอร์ไซค์ซ้อนไปบนถนนลูกรังที่เป็นหลุมเป็นบ่อ ทั้งฤดูร้อน ฤดูฝน ฤดูหนาว หัวแดงทีเดียว บางทีหล่นลงมาจากรถก็มี บางคนไม่สบาย เป็นมะเร็งให้คีโม ผมร่วง ยังออกไปทำหน้าที่ ไปชวนเขาทำบุญ เดินฝ่าเปลวแดดเหงื่อโทรมกายทีเดียว หน้าไม่ได้สวยเลยสักคน แต่ใบหน้ายิ้มแย้มแจ่มใส ดวงใจใสตลอด บางคนข้ามน้ำข้ามทะเลไปเกาะกลางทะเลก็มี ห้วย หนอง คลอง บึง ขึ้นเขา ลำบากทั้งลูกพระ ลูกเณร ลูกอุบาสก ลูกอุบาสิกา แล้วก็ลูกทุก ๆ คนนั่นแหละ ที่ออกไปทำหน้าที่
มีวัตถุประสงค์เพียงอย่างเดียว เพื่อจะไปบอก ให้ผู้มีบุญที่กระจัดกระจายกันว่า มาสร้างบุญกันเถอะ เราเกิดมาสร้างบารมี มาทำพระนิพพานให้แจ้ง จะชวนทุกคนให้มาถึงธรรม ให้เขาได้รู้ว่าในตัวเรามีพระรัตนตรัยในตัว ให้แสวงหาพระในตัว อย่าตายฟรีเลย เพียงเพื่อจะไปบอกเขาอย่างนี้ เพราะฉะนั้นไม่ใช่แบบแชร์ลูกโซ่ และแชร์เป็นยังไง ครูไม่ใหญ่เล่นไม่เป็น ไม่รู้จัก ได้ยินแต่เขาลงหนังสือพิมพ์ แล้วเขาก็ถวายข้อหาอย่างนี้มาให้และเงินได้มาก็นำมาทำงานพระศาสนา เพราะทุกอย่างมันมีค่าใช้จ่ายทั้งนั้น นั่งเฉย ๆ แค่เราหายใจเข้าออกก็เสียค่าใช้จ่ายแล้ว เพราะเราจะต้องมีชีวิตอยู่จึงหายใจได้ จะมีชีวิตอยู่ได้ต้องมีอาหาร อาหารไม่ได้หล่นลงมาจากฟ้า มันก็มีค่าใช้จ่าย กว่าจะมาถึงมือถึงท้องได้ มันจ่ายกันมาเป็นระบบมาเลย และเพราะสงสารผู้มีบุญทั้งหลายจะมาตากแดด ตากลม ตากฝน ก็ทำอาคารให้ง่าย ๆ สร้างง่าย ๆ มีแค่หลังคา มีผนังนิดหน่อย จะได้มาปฏิบัติธรรมร่วมกัน แล้วก็มาช่วยกันทำความสะอาด
ทำไมสร้างใหญ่
ก็คนมาเยอะ จึงสร้างใหญ่ จริง ๆ แล้ว ครูไม่ใหญ่อยากอยู่เฉย ๆ อยู่เฉย ๆ ก็หาว่าพระขี้เกียจอีก กว่าจะคิดโปรเจคก็ยากแล้ว ออกแบบยากอีก ไปหาเงินมาสร้างยิ่งยาก เพราะครูไม่ใหญ่ไม่ได้ออกไปหา ลูก ๆ ออกไปหาทั้งนั้น ลำบากกันทุกคน แล้วเงินกว่าจะได้มาตัวดำตัวแดงในบัญชีก็มากัน แต่ใบหน้ายิ้มแย้ม แต่เรารู้ว่าข้างในนะ หัวใจสีแดง เพราะตัวแดงมันเยอะ หาเงินมาก็ยาก มาสร้างก็ยากอีก รักษาก็ยากอีกแล้ว แต่ทั้งหมดนี้เป็นศาสนประโยชน์
ถ้าเป็นโรงเรียน ก็เป็นโรงเรียนสอนวิชชาชีวิต ก็คล้าย ๆ กับชวนคนไปสร้างโรงเรียนที่สอนวิชาชีพทางโลก เรื่องทำมาหากิน แต่โรงเรียนนี้สอนเรื่องวัฏฏะ สอนความรู้ของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า สอนวิชชาชีวิต หรือจะเปรียบเป็นโรงพยาบาลก็ได้ แต่รักษาโรคกิเลสทางใจ ที่เกิดจากโลภะ โทสะ โมหะ ท่านถามมา ๓ ข้อ ก็เลยถือโอกาสตอบ ตรงนี้หน่อยนึงนะ
คุณครูไม่ใหญ่
