สรุปโอวาทที่เกี่ยวกับการปฏิบัติธรรมที่ ๒๖๐
ต้องไม่ติดอะไรเลย : อย่าไปตั้งใจมาก เริ่มในจุดที่ง่ายและคล่องก่อน แตะไปเบา ๆ สบาย ๆ ตรงกลางนะ นิ่งในนิ่ง ๆ นิ่งแล้วมันก็เคลื่อนเข้าไปเอง อย่าลืมความสุข ความบริสุทธิ์ ความนิ่งแน่น ความชัด ใส สว่างต้องเพิ่มขึ้น ขยายกว้างไกลออกไปเรื่อย ๆ นี่เป็นมิเตอร์วัด ต้องไม่ติดอะไรเลย อย่างคุณยายอาจารย์ฯ ท่านไม่ติดอะไรเลยแม้แต่นิดเดียว ท่านเคลื่อนเข้าไปทั้งตัว จนอยู่ในระดับที่ขาดรู้ ๖ ชั่วโมง ไปอยู่ในจุดที่ขาดรู้ได้เลย ในภารกิจที่ท่านรับผิดชอบ เราต้องฝึกนิ่ง ทำเหมือนไม่ได้ทำ เป็นไปเองนะ ฝึกซ้ำ ๆ ๆ ๆ เป็นล้านครั้ง ต้องทำตลอดเวลา ให้เอาใจใส่ เราต้องปรับทั้งหยาบและละเอียด เหมือนคุณยายอาจารย์ฯ ต้องไม่ติดอะไรเลยจริง ๆ ทิ้งทุกอย่าง วางทุกสิ่ง นิ่งอย่างเดียว มันต้องจริง ๆ บุญเราก็เพิ่มขึ้นทุกวันทุกคืน เหลือแต่เรื่องหยาบนิด ๆ ที่เราต้องปรับ หยาบจะเกื้อกูลต่อละเอียด ต้องปรับให้เข้ากับหมู่คณะให้ได้ สร้างบรรยากาศที่ดีให้กับหมู่คณะ จะได้เป็นอุปการะในการทำใจหยุด จะรักษาอารมณ์ดี อารมณ์สบาย อารมณ์เดียวได้ง่าย
คุณครูไม่ใหญ่