สรุปโอวาทที่เกี่ยวกับการปฏิบัติธรรมที่ ๒๗๒
ก้าวแรกต้องมั่นคง : จุดเล็กใสสำคัญนะ ถ้าเราทำได้มั่นคง เราจะมั่นใจในสิ่งที่เราเห็นที่เราเข้าถึง และจะเกิดปีติภาคภูมิใจที่เราตัดสินใจทิ้งทุกอย่างมาสร้างบารมีอย่างเต็มที่ โดยมีประสบการณ์ภายในเป็นรางวัล เพราะฉะนั้นเราต้องรู้รสชาติแห่งความหยุดนิ่งให้สมบูรณ์ ความปีติ ภาคภูมิใจจึงจะเกิดขึ้น ยิ่งเราต้องไปถึงที่สุดแห่งธรรม ก้าวแรกต้องมั่นคง ก้าวต่อไปถึงมั่นใจ มันไม่ช้าหรอกลูก ดูเหมือนช้าแต่จะเร็ว ถ้าลวก ๆ ดูเหมือนเร็วแต่จะช้า
ต้องปลื้มทุกขณะจิต : ภารกิจกับจิตใจต้องไปด้วยกัน มีงานก็ต้องทำ มีปัญหาก็ต้องแก้ไข และธรรมะก็ต้องนั่ง ในขณะปฏิบัติหน้าที่การงาน...ปลื้มกับงานที่ทำ ใจจะไม่หยาบ...แม้ทำงานหยาบ การปล่อยวางทางใจจะเกิดขึ้น แม้ขณะปฏิบัติงาน ใจก็สว่าง เราต้องปลื้มในทุก ๆ ขั้นตอนของภารกิจ ไม่ใช่สำเร็จแล้วเราค่อยปลื้ม มีความสุขกับภารกิจที่ได้รับมอบหมาย...แม้ภารกิจตอนนั้นจะยังไม่สำเร็จ ไม่ต้องไปคอยว่าภารกิจสำเร็จแล้วจึงค่อยปลื้ม จะได้มีกำไรไม่ขาดทุน ต้องปลื้มทุกขณะจิต อย่างนี้จึงจะถูกหลักวิชชา
คุณครูไม่ใหญ่
