เวลาที่ทรงคุณค่าสูงสุด
วันเวลาที่ผ่านไป เราไม่สามารถจะเรียกกลับคืนมาได้ เหมือนดั่งสายนํ้าที่ไหลผ่านไปแล้ว ไม่อาจหวนกลับ
ชีวิตเราก็ย่างก้าวไปพร้อมกับกาลเวลา ก้าวไปพร้อมกับ การสร้างความดี เราต้องใช้เวลาที่มีอยู่อย่างจำกัดนี้ ทำสิ่งที่ดีงามมีคุณค่า ให้เป็นภาพประวัติศาสตร์ชีวิตอันงดงามของเราเอง ด้วยการฝึกใจให้หยุดนิ่ง เพราะเวลาที่สำคัญที่สุดและทรงคุณค่าสูงสุดในชีวิต คือ “เวลาที่ใจหยุดนิ่ง”
บันทึกธรรมคุณครูไม่ใหญ่
