แนวทางที่ 'หลวงพ่อธัมมชโย'ปฏิบัติ เมื่อเผชิญปัญหาใหญ่....
ท่านผ่านแต่ละเรื่องอย่างไร ?
"ผมตั้งคำถามนี้...คงเพราะผมได้รับเอกสารฝากมาถวายหลวงพ่ออย่างต่อเนื่องในช่วงหลายเดือนที่ผ่านมา"..........
ทุกฉบับเหล่านี้ ส่งมาจากต่างที่ ต่างเวลา ต่างเรื่องราว
แต่ต่างก็มีจุดหมายและจุดประสงค์เดียวกันหมด นั่นคือส่งมาเพื่อ...กราบขอความเมตตาหลวงพ่อได้คุมบุญ ช่วยแก้ไขปัญหาทุกข์ ในทุกปัญหาให้ผ่านพ้นเรื่องร้าย ๆ เหล่านี้ไปให้ได้ สัจธรรมจากเอกสารชีวิตเหล่านี้บอกผมว่า ไม่ว่าเป็นใคร อายุเท่าใดก็ตาม เราต่างล้วนมีความทุกข์ด้วยกันทั้งนั้นไม่มีชีวิตใดที่ไม่ต้องพบเจอกับความทุกข์ ขณะที่หลวงพ่อหยิบเอกสารที่ขอความช่วยเหลือขึ้นมาดู ผมรู้สึกว่า...ลำพังหลวงพ่อเองก็มีเรื่องใหญ่ให้แก้ไขอยู่ไม่น้อย และดูเหมือนว่า... แต่ละเรื่องที่หลวงพ่อเผชิญนั้นใหญ่ยิ่งกว่าเรื่องใหญ่หลายๆเรื่องในเอกสารที่ส่งมารวมกันอีก แต่สุดท้ายหลวงพ่อก็ผ่านมาได้ทุกครั้ง ทำให้คิดที่จะตั้งข้อสังเกตว่า
^_^ ท่านผ่านมาได้อย่างไร ?
ทุกครั้งที่ท่านต้องสู้กับเรื่องใหญ่ สิ่งที่สังเกตเห็น...
ท่านจะทำอยู่ ๒ อย่างคือ 'ทำใจให้นิ่งๆ' และ'นั่งหลับตา' ท่านทำเพียงแค่ ๒ อย่างเท่านี้ นอกเหนือจากนั้นผมสังเกต...ไม่เห็น แต่ผมก็เชื่อว่า...สิ่งที่ผมสังเกตไม่เห็นนั้นคือ หลวงพ่อท่านใช้ใจที่ใสสว่างและบริสุทธิ์จากการหลับตาทำสมาธิเข้ามาช่วยในเรื่องนี้ จากคำพูดหนึ่งที่ท่านมักพูดอยู่เสมอว่า "ปัญหาที่หยาบสุดต้องแก้ด้วยจิตที่ละเอียดสุด"
ดังนั้น...ทุกครั้งที่มีผู้มากราบเรียนให้หลวงพ่อช่วยคุมบุญเรื่องใหญ่ของเขา ท่านจะแนะนำให้ผู้นั้นอย่าวิตกกังวล ให้หมั่นนึกถึงบุญที่ได้สั่งสมไว้ ให้ใจชุ่มอยู่ในบุญให้ได้ตลอดเวลา แล้วหลวงพ่อจะช่วยคุมบุญให้โลกที่เราอาศัยใช้สร้างบารมีอยู่นี้มีเรื่องใหญ่มากมายเกิดขึ้นอยู่ตลอดเวลา สิ่งที่เราควรรู้เท่าทันนั่นก็คือ เรื่องใดใหญ่ที่สุดในชีวิต ?
เป็นคำถามที่ผมยังไม่มีคำตอบให้ตัวเอง จนกระทั่งได้ฟังหลวงพ่อท่านให้สติ เรื่องใหญ่ที่พบเจอทุกเรื่องนั้น แม้เป็นเรื่องใหญ่จริง ๆ แต่ก็ยังไม่ใช่เรื่องใหญ่ที่แท้จริงหลวงพ่อให้สติว่า... เรื่องใหญ่ที่เป็นวิกฤตชีวิตที่แท้จริงของคนเรานั้น ไม่ใช่เรื่องเจ็บป่วย เรื่องสอบตก เรื่องอกหัก ธุรกิจล้มเหลว ครอบครัวแตกแยก ประสบภัยพิบัติ เผชิญโรคร้าย หรือการพลัดพราก หากแต่วิกฤตที่แท้ของชีวิตคือการยังเข้าไม่ถึงที่พึ่ง ที่ยึดเหนี่ยว ที่แท้จริงภายในต่างหาก
เพราะตราบใดที่ได้เข้าถึงที่พึ่งภายใน เห็นองค์พระภายในชัดใสสว่างได้แล้ว ต่อให้เรื่องต่าง ๆ ที่เราเคยคิดว่าเป็นเรื่องใหญ่มารวมกันทุกเรื่อง หรือมรณภัยมายืนรออยู่ข้างหน้า ก็ย่อมไม่ทำให้ใจเรารู้สึกหวั่นไหวได้ ดังนั้น เรื่องใหญ่ต่าง ๆ
คงไม่มีเรื่องใดที่จะใหญ่ไปกว่าเรื่องนี้
ชีวิตคนเรานั้นสั้นนัก เวลาในชีวิตก็มีอย่างจำกัด การที่ไม่รู้ว่าเรื่องนี้คือเรื่องใหญ่ นี่ก็คือเรื่องใหญ่อีกเรื่องหนึ่งในชีวิต
หากรู้แล้วว่าเรื่องนี้คือเรื่องใหญ่ คงไม่ต้องเสียเวลาหาคำตอบแล้วว่า เรื่องใดเป็นเรื่องใหญ่ที่สุดในชีวิต...
บทความโดย : โค้ก อลงกรณ์ (อุปัฏฐาก)
