ทำไมนักสร้างบารมี ต้องไม่มีศัตรูในใจ
นักสร้างบารมีที่แท้จริงต้องไม่มีศัตรูในใจ ต้องมีความพอใจในความไม่โกรธ คิดแต่จะให้อภัย เพราะการมีศัตรูในใจทำให้เราสูญเสียความดีที่มีอยู่ในตัวได้ง่าย อย่างเช่น พระเทวทัต แท้จริงแล้วท่านเป็นผู้ที่รักการสร้างบุญ สร้างความดีมาก เป็นผู้ที่ทำอะไรทำจริง แต่ด้วยความผูกโกรธข้ามชาติมานับไม่ถ้วน เมื่อเกิดมาเจอพระพุทธเจ้าทีไร จากคนดี ๆ ที่ปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบ ต้องมาพลาดพลั้งสูญเสียความดีที่มีอยู่ในตัวได้ง่าย ๆ มีวินิจฉัยผิดเพี้ยนเพราะความผูกโกรธบังคับให้สร้างกรรมต่อพระพุทธเจ้าทุกชาติ แม้ในชาติสุดท้าย ทั้ง ๆ ที่พระเทวทัตเป็นผู้ที่มีกำลังบุญมาก ถึงขั้นที่ได้บวช ได้เป็นพระญาติกับพระพุทธเจ้า อีกทั้งยังบำเพ็ญสมณธรรมจนถึงขั้นได้ฌานสมาบัติ สามารถแสดงฤทธิ์ได้ ก็ยังถูกความโกรธบังคับให้ทำร้ายพระพุทธเจ้า จนสุดท้ายต้องพลาดไปตกนรกอยู่ในขณะนี้การสร้างบารมีไปเป็นทีมของหมู่คณะใหญ่ของเราก็เช่นกัน มีความเสี่ยงต่อการกระทบกระทั่งกันตลอดเวลา การกระทบกระทั่งนอกจากจะทำให้เราไม่สบายใจแล้ว ยังขัดขวางหนทางแห่งการบรรลุมรรคผลนิพพานของตัวเองอีกด้วย ดังนั้น... พึงเตือนตัวเองว่า อย่าไปมีศัตรู อย่าผูกเวรกับใครเลย รู้จักให้อภัยคนง่าย ๆ หากเราให้อภัยคนง่าย ๆ ภพต่อไปเราก็จะไปเจอแต่คนที่ให้อภัยเราง่าย ๆ เมื่อถึงคราวที่เราพลาดไปทำผิดบ้าง
Cr. วารสารอยู่ในบุญ
