สุขเลือกได้
“ความสุข” ใช่ว่าจะเกิดขึ้นได้เฉพาะเวลาที่เราก้าวถึงจุดหมายปลายทางที่หวังไว้แล้วเท่านั้น คนฉลาดย่อมเลือกใช้ชีวิตให้มีความสุขได้ทุก ๆ วัน
ถึงแม้ว่าในชีวิตประจำวันอาจจะมีปัญหามากมาย ทั้งปัญหาที่เป็นปัญหาและไม่น่าจะเป็นปัญหา ซึ่งอาจมีผลให้เราหงุดหงิดบ้าง เครียดบ้าง เบื่อบ้าง หรือบางครั้งอาจถึงขั้นทุกข์ระทม แต่ถ้าเราฝึกฝนอบรมใจให้หยุดนิ่งทุกวัน ความทุกข์หรืออารมณ์แย่ ๆ ที่มีสาเหตุมาจากคน สัตว์ สิ่งของ ก็จะดับไป เราจะมีความสุขอยู่ได้ท่ามกลางปัญหา คล้ายดัง “ดอกเหมย” ซึ่งสามารถคงความงามและความสดชื่นอยู่ได้ แม้จะต้องเผชิญกับน้ำแข็ง หิมะ และความหนาวเย็นสักเพียงใดก็ตาม
การจัดเวลานั่งสมาธิอย่างสม่ำเสมอทุกวันจึงถือเป็นสิ่งที่ “ต้องทำ” ไม่ใช่แค่ “ควรทำ” เพราะถ้าเราไม่ปฏิบัติธรรมให้ต่อเนื่อง ไม่มีธรรมะรองรับ สิ่งแวดล้อมรอบตัวจะทำให้จิตหยาบ แล้วเรื่องหยาบ ๆ ก็จะพากันพรั่งพรูเข้ามา ทำให้ใจขุ่นมัว และสูญเสียวันเวลาแห่งความสุขไปอย่างน่าเสียดาย
ดังนั้น อย่าให้มีข้ออ้างใดมาทำให้เราล้มเลิกโครงการปฏิบัติธรรมส่วนตัวที่เราตั้งใจไว้ ถ้าเราหนักแน่น มั่นคง สักวันหนึ่งก็จะสามารถเข้าถึงพระรัตนตรัยภายในได้ เมื่อนั้น ทุกลมหายใจเข้าออกของเราจะเป็นลมหายใจแห่งความสุข ความทุกข์ร้อนหวั่นไหกับปัญหาหรือสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ จะถูกเบียดออกไปจากใจของเรา เพราะสิ่งที่ยิ่งใหญ่ได้เข้ามาครอบครองอาณาจักรใจของเราจนไม่มีช่องว่าง
ลองทบทวนดูว่าเราอยากมีความสุขมาก ๆ หรือสุขเล็กน้อยแต่ทุกข์มากมายอย่างคนทั่วไป ถ้าเราอยากมีความสุขทั้งวัน ทุกวัน ก็ให้นึกถึงพุทธรัตนะ ที่อยู่ในกลางกายทั้งวัน ทุกวันถ้าอยากมีความสุขแค่ครึ่งวัน ก็นึกถึงท่านแค่ครึ่งวันถ้าอยากมีความสุขแค่หนึ่งชั่วโมง ก็นึกถึงแค่หนึ่งชั่วโมง
อยากสุขมาก สุขปานกลาง หรือสุขน้อย ก็แล้วแต่เรา เพราะ “สุขเลือกได้”
Cr. วารสารอยู่ในบุญ สำนักสื่อธรรมะ
