หลวงพ่อสอนอะไร (ตอนที่ ๘๗)
วันนั้นคือวันสำคัญ
มีวันอยู่วันหนึ่งที่หลาย ๆ คนไม่ได้ให้ความสำคัญอะไร แต่อีกหลายคนก็เฝ้าจดจ่อรอให้วันนี้มาถึง เพื่อฉลองเป็นกรณีพิเศษ
สำหรับผู้ที่ไม่ได้ให้ความสำคัญอะไรก็คงจะคิดว่ามันก็แค่วัน ๆ หนึ่ง จะใส่ใจอะไรกับมันนักหนา ซึ่งอาตมาเองก่อนบวชก็มีความคิดอยู่ในกลุ่มนี้
ถูกแล้ว อาตมากำลังจะพูดถึงเรื่องของ “วันคล้ายวันเกิด”
ผู้ที่เปลี่ยนความคิดให้อาตมาเห็นถึงความสำคัญของวันคล้ายวันเกิดก็คือ หลวงพ่อทัตตชีโว เนื่องจากในวันคล้ายวันเกิดของท่าน เมื่อหลายปีมาแล้ว อาตมาได้มีโอกาสกราบเรียนถามท่านว่า
หลวงพ่อครับ วันคล้ายวันเกิดนี่มีความสำคัญอย่างไรหรือครับ
หลวงพ่อได้เมตตาให้คำอธิบายว่า “ลูกเอ้ย พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ตรัสไว้เลยนะว่า การได้อัตภาพร่างกายเป็นมนุษย์นั้น มันเป็นการยาก ถือเป็นลาภอันประเสริฐทีเดียว โดยเฉพาะนักสร้างบารมีแล้ว จำเป็นจะต้องได้กายมนุษย์นี่แหละมาเป็นฐานในการสร้างบารมีให้สมบูรณ์”
หลวงพ่อครับ แล้วหากถึงวันเกิดเราควรจะคิดจะทำอย่างไรครับ
“พอถึงวันเกิดของใครก็ตามนะ ให้ทำความเข้าใจก่อนว่า การเกิดของนักสร้างบารมีไม่ใช่ของง่าย ดังนั้นพอเกิดมาได้นี่ นั่นคือการประกาศชัยชนะขั้นต้นเลยนะ เพราะฉะนั้นครบรอบวันเกิดเมื่อไรนี่ ต้องถามตัวเองดูว่า ในวันเวลาที่ผ่านไปนั่น เราได้ใช้ร่างกายของเราสั่งสมบุญบารมี ให้สมกับที่เกิดมาอย่างผู้ชนะแล้วหรือยัง ถ้ายังก็ต้องเร่งสร้างความดีให้ถึงที่สุด”
ขอกราบอนุญาตเรียนถามหลวงพ่อครับว่า ทุกครั้งที่ถึงวันคล้ายวันเกิดหลวงพ่อ ๆ คิดอย่างไรครับ
“หลวงพ่อเองก็คิดอย่างที่บอกนั้นแหละ คิดแล้วก็ตอบตัวเองได้ว่า ได้ใช้ชีวิตอย่างคุ้มค่า หลวงพ่อได้อุทิศตนเป็นมือเป็นเท้าให้หลวงพ่อธัมมะและคุณยายในการสร้างวัด เพื่อเป็นศูนย์กลางในการสร้างบุญบารมี ของลูก ๆ รวมทั้งแบ่งเบาภาระท่านในการอบรมพระ อบรมอุบาสก อุบาสิกา เจ้าหน้าที่ จนกระทั่งมีเนื้อนาบุญเต็มวัด”
หลวงพ่อครับ แล้วเมื่อถึงวันเกิดนี่ เราควรจะทำอย่างไรดีครับ จึงจะเป็นการสร้างบารมีให้ยิ่ง ๆ ขึ้นไปครับ
“หลวงพ่อเองนะ เมื่อถึงวันคล้ายวันเกิด หลวงพ่อก็จะถวายสังฆทานพระเณรทั้งวัดนี่แหละ เพราะเป็นการให้อายุ ให้เรี่ยวแรงกับผู้ประพฤติปฏิบัติธรรม เป็นการต่ออายุพระพุทธศาสนาอีกด้วย
สำหรับพวกเราก็เช่นกันนะ เมื่อถึงวันคล้ายวันเกิดก็ต้องชวนญาติสนิท มิตรสหาย ให้มาร่วมใจกันถวายสังฆทาน จะปล่อยสัตว์ปล่อยปลาด้วยก็เอา
ถ้าทำได้อย่างนี้ การเกิดมาเป็นมนุษย์ของเราจะได้ชื่อว่า สมกับเป็นนักสร้างบารมีที่แท้จริง”
จากโอวาทของหลวงพ่อทัตตชีโวในครั้งนั้น ทำให้อาตมาตั้งใจถวายสังฆทานและปล่อยสัตว์ ปล่อยปลามาอย่างต่อเนื่อง เหลือสิ่งเดียวที่ยังรู้สึกว่าตนเองทำได้ไม่เต็มที่เนื่องจากสติปัญญามีจำกัด คือการทำตามอย่างหลวงพ่อในการเป็นมือเป็นเท้าให้กับหลวงพ่อธัมมชโยในการขยายงานพระพุทธศาสนา
ในเมื่ออาตมามีความรู้ความสามารถจำกัด จึงขอเชิญชวนพวกเราทุกท่านให้มาช่วยกัน หมุนธัมมจักฯ เข็นงานเผยแผ่พระพุทธศาสนาวิชชาธรรมกายให้ขยายไปทั่วโลกพร้อม ๆ กันเลยนะ
ขอขอบคุณภาพจาก google.com
อาสภกันโต ภิกขุ
๓ ม.ค. ๖๐
anacaricamuni.blogspot.ae