เจาะลึกปรากฏการณ์อัศจรรย์ ที่เกิดขึ้นขณะที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าแสดงธัมมจักกัปปวัตตนสูตร
การสวดมนต์ในทางพุทธศาสนาถือว่าเป็นการเจริญสติอย่างหนึ่ง
ผู้สวดจะต้องอ่านตามอักขระภาษาบาลีให้ถูกต้องตามทำนองชัดถ้อยชัดคำไปตามลำดับ
ยิ่งผู้สวดมนต์ มีพระพุทธเจ้าเป็นอารมณ์แห่งอนุสสติ หมายถึงรำลึกบทสวดประหนึ่งเป็นพุทธโอวาทจากพระโอษฐ์ของพระพุทธองค์ เปล่งเสียงให้ก้องกังวาน หายใจเข้าและออก กำหนดสติปัฏฐาน พิจารณากองลมที่เข้า-ออก อย่างนี้ ย่อมเป็นการสวดที่เจริญ เป็นการสวดอย่างปัญญาอริยะ
ยิ่งไปกว่านั้น หากสามารถแปลความจากบาลีภาษาได้ ก็จะสามารถเจริญปัญญา ให้เข้าใจถ่องแท้ในอรรถะและพยัญชนะ อย่างสมบูรณ์ อย่างนี้ถึงจะนับเป็นการเจริญปัญญาในทางพระพุทธศาสนาได้อย่างแท้จริง
พระภิกษุท่านสวดพระปาฏิโมกข์ทุกวันพระ เพื่อทบทวนศีลสิกขาบทแห่งพระวินัยทั้ง 227 สิกขาบท
พุทธศาสนิกชนเช่นเราท่าน จะเลือกสวดพระสูตรใด ก็เลือกเอาตามอัธยาศัยเถิด
บางท่านชอบเจริญเมตตาภาวนา จะสวดเมตตสูตร บางท่านชอบเจริญพุทธานุสสติ จะสวดอะระหัง สัมมา สัมพุทโธ ภะคะวา ฯ ทำวัตรเช้าเย็น ก็ได้
บางท่านชอบสวดธรรมบท ไตร่ตรองพิจารณาธรรม หรืออ่านพุทธพจน์ที่ร้อยเรียงเป็นฉันทลักษณ์ อย่างบทสวดเจริญพระพุทธมนต์ เพื่อความเป็นสิริมงคล
หรือบางท่านจะสวดอภิธรรม เจริญมรณานุสสติ พิจารณาอสุภกรรมฐาน ก็ตามจริตอัธยาศัย
แต่บทสวดบทหนึ่ง ผู้เขียนแนะนำให้ทุกท่านได้ลองสวด เพราะเป็นธรรมบทแรกที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงนำมาประกาศ ซึ่งครั้งที่ประกาศนั้น เกิดอัศจรรย์ คือ มีแสงสว่างอันไม่มีประมาณบังเกิดขึ้น
บทนั้นก็คือ "ธัมมจักกัปปวัตตนสูตร" ปฐมเทศนา ที่ตรัสสอนให้ปัญจวัคคีย์บรรลุธรรมตามพระองค์ ในวันอาสาฬหบูชา กระทั่งมีพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ บังเกิดขึ้นครบถ้วน
ในอัจฉริยสูตร กล่าวถึงความอัศจรรย์ที่ไม่เคยมี 4 ประการ คือ (1) พระโพธิสัตว์จุติจากดุสิต (2) ประสูติจากครรภ์พระมารดา (3) ตรัสรู้อนุตตรสัมมาสัมโพธิญาณ และ (4) ประกาศอนุตรธรรมจักร
ในพระสูตรกล่าวไว้ว่า...
"เมื่อใด พระตถาคตประกาศอนุตรธรรมจักร เมื่อนั้นแสงสว่างอย่างยิ่ง หาประมาณมิได้ ย่อมปรากฏในโลกพร้อมทั้งเทวโลก มารโลก พรหมโลก ในหมู่สัตว์ พร้อมทั้งสมณพราหมณ์ เทวดาและมนุษย์ ล่วงเทวานุภาพของเทวดาทั้งหลาย
แม้ในโลกันตริกนรกอันโล่งโถง ไม่มีอะไรปิดบัง มืดมิดมองไม่เห็นอะไร ซึ่งแสงสว่างแห่งพระจันทร์และพระอาทิตย์ผู้มีฤทธิ์มีอานุภาพมากอย่างนั้นส่องไม่ถึง แต่แสงสว่างอย่างยิ่ง หาประมาณมิได้ ย่อมปรากฏแม้ในโลกันตริกนรกนั้น ล่วงเทวานุภาพของเทวดาทั้งหลาย
แม้พวกสัตว์ที่เกิดในนรกนั้น ย่อมจำกันและกันได้ด้วยแสงสว่างนั้นว่า ท่านผู้เจริญ ได้ยินว่า แม้สัตว์เหล่าอื่นผู้เกิดในที่นี้ก็มี (ไม่ใช่มีแต่เรา)
ดูกรภิกษุทั้งหลาย นี้เป็นความอัศจรรย์ไม่เคยมีข้อที่ ๔ ย่อมปรากฏ เพราะความปรากฏแห่งพระตถาคตอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า ดูกรภิกษุทั้งหลาย ความอัศจรรย์ไม่เคยมี ๔ ประการนี้ ย่อมปรากฏ เพราะความปรากฏแห่งพระตถาคตอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า"
จึงกล่าวได้ว่า ธัมมจักกัปปวัตตนสูตรจึงเป็นอีกพระสูตรหนึ่ง ที่พุทธศาสนิกชนผู้แสวงหาปัญญาญาณแห่งความหลุดพ้น พึงหมั่นนำไปสวดสาธยาย
แม้เราไม่ได้ไปนั่งใต้ต้นศรีมหาโพธิ์ อันเป็นสถานที่แสดงพระปฐมเทศนา แต่ผู้เขียนเชื่อมั่นว่า หากผู้แสวงบุญชาวพุทธจะจดจำบทสวดนี้ไปอีกหนึ่งบทไว้ในจิตใจ ให้เป็นโอสถทิพย์ เจริญสติภาวนา พัฒนาปัญญา ให้ยิ่งขึ้นไปกว่าจะก้าวไปสู่ความหลุดพ้นตามพระอริยเจ้าในสมัยพุทธกาล ก็จะได้กุศลใหญ่ในปัจจุบันขณะทีเดียว
Cr : Dr.mint
