คำสอนคุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง

ข้าวที่จัดสำหรับบูชาข้าวพระ

เมื่อเตรียมข้าวเสร็จแล้ว ก็นำไปจัดบนแท่นบูชาข้าวพระ

          ทันใดนั้น...คุณยายฯ ท่านก็เดินลิ่วๆ มาพร้อมกับเรียกหาป้าเข่ง ลูกจึงเรียนท่านไปว่า ป้าเข่งกลับไปแล้วค่ะ ดังนั้นคุณยายฯจึงบอกลูกแทนว่า “เจ้าหลานๆ วันนี้ยายบูชาข้าวพระเห็นจานบิ่นด้วย ไปเอาออกมาดูสิลูก”และพอลูกรื้อภาชนะบูชาข้าวพระทั้งหมด ออกมาตรวจเช็คอย่างละเอียดทุกใบแล้วก็รายงานคุณยายฯ ว่า..ยังไม่เห็นอันไหนบิ่นเลยเจ้าค่ะแต่คุณยายฯท่านก็ยืนยันว่า “มีสิ ตอนเอาขึ้นไป ยายเห็นจานบิ่น เวลาเอาขึ้นไปบนโน้นรอยบิ่นมันใหญ่โตเชียวนะ เจ้าหลานดูอีกรอบ” ซึ่งลูกก็พยายามดูอีกที

           แต่คราวนี้คุณยายฯ บอกว่า ให้เอามือลูบภาชนะให้ทั่วๆด้วย แล้วพอลูกทำแบบนี้ ปรากฏว่า เจอภาชนะบิ่นจริงๆ 1 ใบค่ะ แต่เป็นรอยกระเทาะที่เล็กมากๆ จนลูกอัศจรรย์แบบเหว๋อโลกไปเลยค่ะว่า..ญาณทัศนะของคุณยายฯ ท่านละเอียดจนสามารถเห็นรอยกระเทาะเล็กๆ ของจานแก้วที่ตาเปล่ามองไม่เห็นแต่ท่านกลับเห็นได้ชัดเจนมากคือ ท่านเห็นในละเอียด แล้วพอมาเช็คกับหยาบ ซึ่งปรากฏว่าตรงกันแบบเป๊ะๆ

              และเท่านี้ยังไม่พอนะคะ..ครั้งหนึ่งในวันเสาร์ต้นเดือน ลูกไปซื้อขนมเพื่อมาจัดบูชาข้าวพระ ซึ่งพอมาถึงวัดก็ 5 ทุ่มกว่าเข้าไปแล้วค่ะ จึงรีบเอาขนมใส่ไว้ที่ตู้ล็อคเกอร์เบอร์ 6 ที่ครัวยามา โดยกะว่าพรุ่งนี้แต่เช้าจะให้น้องจัดใส่ภาชนะบูชาข้าวพระ แต่พอตี 2 ลูกก็ต้องรีบตื่นเพื่อไปตลาด 4 มุมเมือง เพื่อซื้อของมาทำอาหารเลี้ยงพระและสาธุชน ซึ่งกว่าจะกลับถึงวัดก็ตี 5 อีกทั้งวันนั้นลูกยังรับบุญจนมือเป็นระวิงกว่าจะเสร็จก็หัวค่ำ และพอลูกจะเก็บของเพื่อรีบกลับบ้าน ก็เดินมาเปิดตู้ล็อคเกอร์เบอร์ 6พอเห็นขนมในตู้ก็ใจตกวูบเลยค่ะเพราะลืมเอามาจัดบูชาข้าวพระและขณะที่กำลังใจตกอยู่นั้น คุณยายฯ ท่านก็กำลังเดินตรวจวัดโดยผ่านมาทางครัวยามาพอดีและเมื่อลูกเห็น

                ดังนั้นลูกขอชวนทุกคน มาหล่อคุณยายฯกันนะคะ เพราะท่านเป็นผู้ทรงอภิญญาที่หาได้ยากยิ่งในยุคนี้ เพราะเมื่อเราทำบุญเพื่อเชื่อมสายบุญกับท่าน ก็จะได้บุญใหญ่แบบไม่มีประมาณเลยค่ะ