คุณเจริญศักดิ์ วงศ์ศิริธร
เหมือนกับว่า “สัมมาอะระหัง” ทำให้ผมได้ภรรยาใหม่ครับ คือผมแต่งงานกับน้องกุ้งมา ๓๑ ปี เธอเป็นเหมือนศูนย์รวมของอำนาจแต่ถ้าพูดไปแล้วเธอเหมือนศูนย์รวมของจักรวาลเลย ถ้าเธออยากจะได้อะไรทุกอย่างต้องตอบสนองให้เธอ เช่น สมมุติว่าเธอนั่งรถไปกับผม ไปส่งลูกชายฝึกงานที่โรงพยาบาลสระบุรี เขาเรียนแพทย์ ถนนสายที่ไปสระบุรีรถเยอะ เธอก็จะปล่อยไอ้ตัว ๔ ขาออกมาในรถจนกระทั่งลูกชายบอกว่า “แม่จะไปว่าเขาทำไมที่แม่พูดผมได้ยินเต็ม ๆ เลย ๒ หู รถคันนั้นขับไปไหนแล้วก็ไม่รู้” เธอใจร้อนแบบนั้น แล้วบางทีอยู่ที่บ้านก็เหมือนกัน ผมนั่งอยู่ดี ๆอยู่ ๆ เธอเดินมาเตะขาผม หาว่าผมมานั่งขวางคือเป็นเรื่องได้ทุกเรื่อง ผมไม่รู้จะพูดอย่างไร
เมื่อเดือนกันยายน พระอาจารย์ปรเมษฐ์ให้เธอรับบุญกับกลุ่มอุปัฏฐากแก้ว เธอได้เจอกับสาธุชนและพูดกันถึงเรื่อง “สัมมาอะระหัง”ทำให้เธอมีแรงบันดาลใจขึ้นมา เธอจึงภาวนา
“สัมมาอะระหัง” ตลอดทั้งวัน วันละเป็นหมื่นครั้ง ผมยังงง แม่เจ้า...ทำไมเปลี่ยนแปลงขนาดนี้ได้นะ วัน ๆ “สัมมาอะระหัง” ได้ตั้งหมื่นกว่าครั้ง ผมก็งง ๆ ผมก็นั่งนึกว่า วันหนึ่ง๒๔ ชั่วโมง ใช้เวลานอนไป ๘ ชั่วโมง ทำงาน๘ ชั่วโมง เหลืออีก ๘ ชั่วโมง ๒๘,๘๐๐ วินาทีเธอ “สัมมาอะระหัง” ๑๐,๐๐๐ กว่าวินาที ผมว่าก็เป็นไปได้
ทีนี้บุคลิกภาพในการทำงานของเธอเปลี่ยนไปจริง ๆ แต่ยังไม่ ๑๐๐ เปอร์เซ็นต์นะครับ ยังมีหลุดบ้าง แต่เปอร์เซ็นต์ที่ลดลงนี้ลดฮวบเลยครับ คือ ผมมีความรู้สึกว่าผิดกับน้องกุ้งคนเก่าจริง ๆ เธอเย็นลง แล้วผมคิดว่าสุดยอดนะที่ผมเจอ เดี๋ยวนี้ก่อนนอนลองทายสิครับว่าเธอทำอะไร เธอกราบพระ เปลี่ยนไปอะไรขนาดนั้น ผมว่าถ้าจะไปซื้อยา ไปหาหมอเพื่อแก้อารมณ์ร้อน แก้ความโมโหง่าย ผมว่าจ่ายค่ายากับค่าหมอมากมายเลย และที่จริงก็ไม่มียาแก้ด้วย ปวดหัวไปซื้อยาแก้ปวดหัวได้
คนอารมณ์ร้อนไม่มียารักษานะ แต่โนว์ฮาว(Know-how) นี้แก้ได้ อย่างน้อยคืออารมณ์หุนหันพลันแล่นลดลง เมื่อก่อนเคยมีฟาร์มสัตว์ ๔ เท้าอยู่ในบ้าน แต่ละวันแล้วแต่อารมณ์ของเธอที่จะเปลี่ยนผมให้เป็นหลายอย่างเลยเห่าก็ได้ กินเป็ดกินไก่ก็ได้ ผมเป็นได้สารพัดแต่เดี๋ยวนี้ไม่มี นี้เป็นอานุภาพของการภาวนา“สัมมาอะระหัง” ที่แก้ปัญหาต่าง ๆ ได้
ตัวผมทุกข์มา ๓๐ กว่าปี อันนี้เป็นประสบการณ์จริงที่เกิดขึ้นภายในครอบครัวแล้วตอนนี้เธอออกมาช่วยงานพระศาสนาแล้วแต่ก่อนเธอไม่ออกมาครับ พอเธอไม่ออกแต่ผมออกก็เกิดปัญหาครับ ๒ ทุ่มถ้ากลับไม่ถึงบ้าน..แหลก! แต่ตอนนี้สบายแล้วครับ ลูกมีก็ความสุข ผมก็มีความสุข ทุกคนมีความสุขผมก็สบายใจขึ้น ไม่ต้องมานั่งเครียดกับเธอว่าจะให้ผมเป็นตัวอะไรอีกหรือเปล่าในแต่ละวันซึ่งผมก็ไม่อยากเป็น และเธอก็ไม่อยากทำฟาร์มอย่างนั้นแล้วครับไม่ว่าวันใด เวลาใด ที่เราได้ภาวนา
“สัมมาอะระหัง” ขอให้เรามั่นใจเถิดว่า สิ่งดี ๆ ทั้งหลายกำลังจะเกิดขึ้นกับชีวิตในทุกครั้งอย่าคลายความเพียร อย่าเบื่อหน่ายในบุญยิ่งภาวนาก็ยิ่งได้บุญ และยิ่งชีวิตมากขึ้นด้วยบุญ บุญย่อมเกื้อหนุนให้มีแต่ความสดใสและเบิกบาน ..ภาวนาไปเถิดจะสดชื่นด้วยประการฉะนี้เอย
