.....อุปนิสัย แปลว่า พื้นฐาน อิงอาศัย สิ่งที่อุดหนุน
.....อุปนิสัย ใช้หมายถึงความประพฤติที่เคยชินเป็นพื้นมาในสันดาน ความประพฤติที่เคยชินจนเกือบเป็นนิสัย เช่นใช้ว่า
.....“เขามีอุปนิสัยใจร้อนมาตั้งแต่เด็กๆ แล้ว”
.....“อุปนิสัยใจคอเขาเป็นอย่างไรก็น่าจะรู้ดีเพราะอยู่กินกันมาตั้งนานแล้ว”
.....อุปนิสัย ยังหมายถึงธรรมที่สนับสนุนเกื้อกูลให้บรรลุธรรมสูงขึ้นไป เรียกว่าเป็น อุปนิสัยปัจจัย เช่นใช้ว่า
.....“การปฏิบัติธุดงค์และการบำเพ็ญกรรมฐานของเธอจักเป็นอุปนิสัยแห่งมรรคผลต่อไปข้างหน้า”