สรุปโอวาทเกี่ยวกับการปฏิบัติธรรมที่ ๓๙๙
ณ จุดที่ดีที่สุด เอาประสบการณ์ที่ดีล่าสุดเป็นจุดเริ่มต้นใหม่ พอถึงเวลานั้น ลูกจะมีความสุข ต้องฝึกนะ
พอถึงตรงไหนก็แล้วแต่ เราก็ฝึกตรงนั้นเอา ณ จุดที่ดีที่สุด เอาตรงนั้น ความบริสุทธิ์ จะได้เกิดขึ้น
ต้องพยายามฝึก รักษาจุดที่ดีที่สุดรักษาให้ได้ตลอดเวลา เราจะได้ไม่ต้องกลับมาเริ่มใหม่ ลูกต้องฝึกนะไม่ฝึกไม่ได้ ฝึกไปใหม่ ๆ ก็ติดๆหลุดๆ ทำกิจวัตรกิจกรรมก็ฝึกไป
เพื่อรักษาประสบการณ์ที่ดีที่สุดเอาไว้ เพราะฉะนั้นฝึกหวงแหนจุดที่ดีที่สุดเอาไว้ให้ได้ ให้นิ่งแน่น ชัดใสสว่าง มีความสุข ความบริสุทธิ์ ณ ตรงจุดที่ละเอียดที่สุด
ฝึกก่อนลุกนั่ง ประคองก่อนลูกไปทำกิจวัตร ต้องฝึกตรงนี้ เพราะคุณยายอาจารย์ฯ ท่านฝึกแบบนี้
หลวงปู่ท่านสั่งคุณยาย “ลูกจันทร์ต้องอยู่ตรงนั้นซิวะ”
คุณยายทำไปด้วย ปัด กวาด เช็ด ถู ไปด้วยจนกระทั่งมั่นคงแล้ว และก็นับเป็นจุดเริ่มต้นใหม่ เพราะตรงนั้นช่วงสงครามโลกมันหลุดไม่ได้ หลุดก็ระเบิดลง เราไม่ต้องรอสถานการณ์แบบนั้น
ลูกทำตามรอยคุณยาย รักษาดวงธรรม องค์พระตรงนี้ไว้ให้ได้ตลอดก่อนลุกขึ้น สมมุติเรามาถึงตรงนี้นะ ถ้ายังไม่มั่นคงอย่าเพิ่งลุกยกเว้นสุดทน คอยไม่ได้ อย่างนั้นไปได้ ห้องน้ำ ถ้าไม่สุดทน อย่าเพิ่งลุก สมมุติได้ อย่าเพิ่งลุกนะ หรี่ ๆ หลับ ๆ ลืม หรี่ หลับ ลืม แล้วค่อย ๆ เยื้องกาย
ลูกต้องฝึกน่ะ ค่อย ๆ ฝึก เอาให้ได้ คือไม่มีทางเลือกอื่นเลย ต้องเอาให้ได้ ไม่ได้ก็ต้องเอาให้มันได้ นโยบายต้องได้ อย่างนี้นะ
คุณครูไม่ใหญ่
