น้ำค้างหยาดหยดย้อย
ปลายหญ้า
สูรย์ส่องพร่างพรายตา
ดั่งแก้ว
พิสุทธิ์ดุจธรรมา
ลอยเด่น
อยู่กึ่งกลางกายแล้ว
ช่วงแพร้วมณีใส
ตะวันธรรม
