ความรักการปฏิบัติธรรมคือแก่นวัฒนธรรมองค์กร
วัฒนธรรมขององค์กรเรา ต้องเริ่มต้นที่การรักการปฏิบัติธรรม
หลวงพ่อเริ่มต้นด้วยการปฏิบัติธรรม เมื่อนั่งสมาธิจนใจละเอียดแล้ว
คุณยายก็บอกเรื่องเป้าหมายชีวิต เมื่อรู้เป้าหมายชีวิตก็จะรักการฝึกตัว
เรื่องความเคารพ เรื่องการทำงานเป็นทีม คุณธรรมอื่นๆ ก็จะตามมาเอง
สมัยนั้นหลวงพ่อสนใจการปฏิบัติธรรม จึงแสวงหาครูบาอาจารย์ กระทั่งมาเจอคุณยายอาจารย์ ก็ปฏิบัติธรรมมาตลอด ต้องนั่งรถเมล์ ๓ ต่อ กว่าจะถึงวัดปากนไปวัดบ่อยจนคนนึกว่าหลวงพ่อเป็นเด็กวัด
ตลอด ๔ ปีที่มหาวิทยาลัย หลวงพ่อไม่ค่อยได้เรียน แต่เพื่อนชวนร่วมกิจกรรมอะไรก็ไปร่วมกับเขาเพราะเราต้องมีสังคม บางครั้งเพื่อนก็แนะนำผู้หญิงให้รู้จัก เราก็คุยกับเขา แต่แค่หันหลังก็ลืมแล้ว มันไม่ติดอยู่ในใจ คุณยายบอกว่า ผู้หญิงไม่มีอะไร เดี๋ยวก็แก่ ลองคิดดูว่า
ตอนนั้นหลวงพ่อยังหนุ่มอยู่ ทำไมไม่สนใจเรื่องผู้หญิง ก็เพราะปฏิบัติธรรมมีความสุขในสมาธิ และรู้เป้าหมายของชีวิต
ตอนอยู่ที่มหาวิทยาลัย เพื่อนเคยถามหลวงพ่อว่า เคยโกรธบ้างไหม
เพราะเขาไม่เคยเห็นหลวงพ่อโกรธ เขาทดสอบโดยการเอาน้ำปลามาราดมือ บางทีเขาขับรถอยู่ข้างหน้า หลวงพ่อปั่นจักรยานอยู่ข้างหลัง
เขาแกล้งเบรกให้หลวงพ่อชนรถเขา หลวงพ่อก็ไม่โกรธ เพราะเวลา
ใจมีความสุขอยู่กับสมาธิก็จะไม่มีอารมณ์พวกนั้น แต่ไม่ได้หมายความว่าหมดกิเลสนะ เมื่อปฏิบัติธรรมแล้ว เรื่องใหญ่ก็จะเป็นเรื่องเล็ก เรื่องเล็กก็จะเป็นเรื่องนิดเดียว หรือไม่มีเรื่องเลย
หลวงพ่อทัตตชีโวก็เหมือนกัน ท่านรักการปฏิบัติธรรม ท่านเริ่มปฏิบัติธรรมตั้งแต่อายุ ๑๖ ปี เมื่อมาเจอหลวงพ่อครั้งแรกในงานวันลอยกระทง หลวงพ่อเล่นปาหี่จนคนวงสุนทราภรณ์ยังต้องมาดู
หลวงพ่อทัตตชีโวก็มาดูด้วย ท่านชวนหลวงพ่อดื่มเหล้า เพื่อน ๆ ก็พยายามออกตัวให้ว่า ไม่สบายบ้าง ปวดท้องบ้าง แต่หลวงพ่อบอกว่า
หลวงพ่อถือศีล ๕
รุ่นแรกที่สร้างวัดมา ก็เน้นเรื่องการปฏิบัติธรรม ทุกคนรักการปฏิบัติธรรม เมื่อรู้เป้าหมายแล้วก็ลุยกันไปเลย คิดถึงแต่ว่าทำอย่างไรงานจะสำเร็จ ไม่ได้คิดถึงอุปสรรคเลย คุณยายก็สอนให้ทำงานด้วยกัน ทะเลาะกันได้แต่ห้ามโกรธกัน
ถ้าไม่ปฏิบัติธรรมใจจะหยาบ เรื่องอื่นจะแทรกได้ง่าย จะเบื่อ
จะเซ็ง มีการกระทบกระทั่ง ไม่อย่างนั้นก็เรื่องชู้สาว หรือกลับบ้านบ่อย
พอกลับบ้านก็ได้ยินปัญหาทางบ้านก็ลังเล อยากจะออกไปช่วยทางบ้าน มันก็มาอย่างนี้
ถ้าไม่รักการปฏิบัติธรรม
ใจของหลวงพ่อมีแต่การปฏิบัติธรรม
สร้างวัดก็เพื่อให้คนมาปฏิบัติธรรม
ทำDMC ก็เพื่อให้คนทั้งโลกได้มาปฏิบัติธรรม
๑๒ มกราคม พ.ศ. ๒๕๔๙
จากหนังสือ คำสอนคุณครูไม่ใหญ่