แก้แค้นด้วยการคลายความโกรธ
ทำไมหลาย ๆ คน ชอบใช้วิธีการแก้แค้น...แทนการให้อภัย
ที่เป็นเช่นนี้ก็เพราะ
๑. ภูมิต้านทานของใจเขาอ่อนแอ พลังแห่งความดีจึงไม่ได้ช่อง ความโกรธ ผูกโกรธ ความพยาบาทจึงได้ช่อง เป็นแหล่งกำเนิดของความคิดที่ไม่ถูกต้อง คือ คิดที่จะทำร้ายเขาตอบ โดยเข้าใจผิดคิดว่า การแก้แค้นหรือทำร้ายเขาตอบนั้นจะทำให้สบายใจ แต่ความจริงแล้วไม่มีความสบายใจเกิดขึ้นทั้งสองฝ่าย
๒. เพราะยังขาดความรู้ที่สมบูรณ์ในเรื่องราวความจริงของชีวิตว่า
ทำไปแล้วอะไรจะเกิดขึ้นต่อไปในชีวิตของเขา ทั้งชีวิตในโลกมนุษย์นี้ และชีวิตหลังความตาย
๓. เขาไม่รู้วิธีที่จะทำให้ใจบริสุทธิ์ผ่องใส จนทำให้ใจมีภูมิต้านทาน
จนสามารถเอาชนะความรู้สึกที่ไม่ดีนั้นได้ ซึ่งสมาธิเป็นทางออก คือ
ถ้าใจสงบนิ่ง แล้วกลับเข้าไปสู่ภายใน จนใจตั้งมั่นตรงนั้น ใจจะมี
ภูมิต้านทาน ความสุขจะเข้ามาแทนที่อยู่ในใจ
การแก้แค้นที่ถูกหลักวิชชา คือ ต้องคลี่คลายความโกรธที่ผูกไว้กับใจ ต้องแก้มันออกจากใจด้วยการฝึกสมาธิ ใจจะได้คลายความโกรธ แล้วความสุขความสบายใจก็จะเกิดขึ้นในตอนนั้น เมื่อเราสบายใจ
ใจอยู่เหนือความรู้สึกที่จะแก้แค้น แล้วสักวันหนึ่งผู้ที่ทำร้ายเราก็จะเกิดความสำนึกผิดขึ้นเอง แล้วสิ่งดี ๆ จะตอบแทนเราอย่างมากมายอย่างที่เรานึกไม่ถึงเลย
เพราะฉะนั้น สมาธิคือทางออก และเมื่อเราฝึกสมาธิมากเข้ากระทั่งใจหยุดนิ่งถูกส่วนเข้าไปถึงดวงตะวันภายใน เมื่อมองผ่าน
แสงสว่างภายในไปแล้ว เราจะเข้าใจเรื่องราวความเป็นจริงของชีวิตได้ดียิ่งขึ้น
๑๘ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๕๒
จากหนังสือ คำสอนคุณครูไม่ใหญ่
