เเบบเรียนพระไตรปิฎกศึกษา ชั้นตรี

ความหมายของชีวิต

           หมายถึง สรรพสัตว์ที่อาศัยอยู่ใน “อากาสโลก” ทั้งหมด ไม่ว่าจะเป็นสัตว์ที่เกิดแบบใดก็ตาม ซึ่งใน “มหาสีหนาทสูตร”¹ ได้แบ่งสรรพชีวิตตามประเภทของการเกิดไว้ ๔ ประเภท ได้เเก่

๑) อัณฑชะกำเนิด หมายถึง สัตว์ที่ชำแรกเปลือกแห่งฟองเกิด

๒) ชลาพุชะกำเนิด หมายถึง สัตว์ที่ชำแรกไส้ (มดลูก) เกิด

๓) สังเสทชะกำเนิด หมายถึง สัตว์ที่เกิดในปลาเน่า ในซากศพเน่า ในขนมบูด หรือในน้ำคร่ำ ในเถ้าไคล (ของสกปรก)

๔) โอปปาติกะกำเนิด หมายถึง สัตว์ที่เกิดแล้วโตทันที เช่น เทวดา สัตว์นรก มนุษย์บางจำพวกและเปรตบางจำพวก

๕) ตราบใดที่ยังไม่ออกจากวัฏฏสงสาร สรรพชีวิตต้องเวียนว่ายตายเกิดเป็นสัตว์แบบต่าง ๆ ๔ แบบ ได้แก่ สัตว์ที่เกิดแบบ อัณฑชะ, ชลาพุชะ, สังเสทชะ และโอปปาติกะ

เชิงอรรถอ้างอิง
¹พระสูตรและอรรถกถาแปล มัชฌิมนิกาย มูลปัณณาสก์ เล่ม ๑๘ หน้า ๔๖