คนได้ดีทุกคน เป็นคนขยัน
เกิดมาเป็นคนต้องขยัน ห้ามขี้เกียจเด็ดขาด ข้าพเจ้าพลิกพระไตรปิฎกมาเยอะแล้ว ไม่มีบทไหนเลยที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าและเหล่าพระอรหันต์ตรัสเทศน์ว่า อนุญาตให้ขี้เกียจได้ ไม่มีเลย มีแต่ว่า
๑. ต้องขยันทำงาน ถ้าเป็นเด็กเป็นเล็กก็ต้องขยันเรียน
๒. อย่างไรก็ต้องขยันทำบุญ ห้ามกลัวว่าบุญมันจะมากไป ถ้าบุญเก่ามีมาก มันก็จะได้รวยเร็ว ได้ปลื้มเร็ว ถ้าบุญเก่าน้อย ก็ยากจะรวย
เพราะฉะนั้น จึงต้องอาศัยขยันทำบุญใหม่เรื่อยไป บุญเก่ามีน้อย รวยได้ยาก ก็ช่างประไร ขยันเอาบุญใหม่นี่แหละมาสู้กัน
แล้วเท่าไหร่จึงจะพอดี ?
เราไม่รู้หรอก เอาเผื่อเข้าไว้ มากเข้าไว้ การทำความดีมีแต่จะเผื่อมากเข้าไว้ เพราะเราไม่รู้ทุนเก่าเรามีเท่าไหร่ เราอยู่ประเภทเกิดมามีบุญ หรือว่าเกิดมาบุญไม่ค่อยจะมี เราก็ไม่รู้
เพราะฉะนั้น ทำเผื่อเหนียวเอาไว้เยอะๆ เถิด เพราะว่าถึงชาตินี้ใช้ไม่หมด ยิ่งดี ชาติหน้าจะได้ยิ่งรวย ถ้าอย่างนี้ถูกหลักของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทีเดียว
๔ สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๕๗
หลวงพ่อทัตตชีโว
