คำพ่อ คำเเม่
ตอน ความถูกต้อง
ลูกรัก...
คนเราถึงจะยากดีมีจนอย่างไร ถึงจะลำบากลำบนอย่างไร ชีวิตก็ต้องดิ้นรนไป แม้จะนั่งอยู่บนกองเงินกองทอง ชีวิตที่มีทุกข์เช่นเดียวกัน คนยากจนคนมั่งมีล้วนมีทุกข์ด้วยกันทั้งนั้น เป็นแต่มีทุกข์กันคนละแบบเท่านั้น และทุกคนก็ต้องประกอบกิจต่างๆด้วยกัน ดีบ้างไม่ดีบ้างคละเคล้ากันไป แต่ขอให้ลูกจำไว้ว่า ในช่วง ชีวิตของเรานั้นอย่าทำแต่สิ่งที่เลวร้ายเป็นภัยแก่ตัวเองและสังคมตลอดไป ควรทำสิ่งที่ถูกต้อง และควรรักษาความถูกต้องไว้บ้าง
การทำสิ่งที่ถูกต้องและการรักษาความถูกต้องจัดเป็นความดี การทำความดีอย่างนี้แม้จะมีอุปสรรคและมีอันตรายมากมาย แม้บางครั้งจะถูกขัดขวาง ทำให้เกิดความท้อแท้หมดกำลังใจที่จะทำต่อไปก็ควรจะเสียสละ ตั้งสติตั้งใจให้แน่วแน่ ฟันฝ่าอุปสรรค ไปให้ได้ เพื่อให้ความถูกต้องดำรงอยู่ ให้สิ่งที่ถูกต้องนั้นสำเร็จผล
ชั่วชีวิตคนเราแม้จะประกอบกรรมทำเข็ญไว้มาก แม้จะถูกสังคมประณามหยามเหยียดว่าเป็นคนชั่วเป็นคนเลวหรือเป็นคนต่ำต้อยด้อยฐานะอย่างไร ก็น่าจะมีสักครั้งหนึ่งที่ได้ทำสิ่งที่ถูกต้อง ได้รักษาความถูกต้องไว้ ทำได้แม้ครั้งเดียวก็ยังนับได้ว่ามีความดีอยู่บ้าง มิใช่เลวไปเสียทั้งหมด และหากสิ่งที่ทำนั้นเป็นสิ่งสูงค่าก็ยิ่งน่าสรรเสริญนัก อาจถึงลบภาพความต่ำต้อยเก่าๆ ลงได้สิ้นเชิง
ดังนั้นขอให้ลูกจำไว้ก็แล้วกัน เมื่อมีโอกาสทำสิ่งที่ถูกต้องได้ก็ทำ แม้จะลำบากอย่างไร ต้องเสียสละอย่างไรก็พยายามทำเข้าไว้ เพื่อเป็นอาภรณ์ประดับกายประดับใจ ทำให้ใจเป็นสุขเมื่อได้ทำ
พระมหาโพธิวงศาจารย์
(ทองดี สุรเตโช ป.ธ.๙, ราชบัณฑิต)
