บัณฑิต-บัณฑิต
ท่านพระอานนท์ย่อมนับถือท่านพระสารีบุตร ในความมีคุณมากของท่าน ว่าเว้นพระผู้มีพระภาคเจ้าเเล้ว บุคคลอื่นที่มีคุณวิเศษเห็นปานนี้ ไม่มีเลย
ท่านได้จีวรที่ชอบใจ ซักเเล้ว กระทำพินทุกัปปะ* เเล้ว ถวายเเก่พระเถระนั่นเเล เเม้ทุกคราว ในเวลาก่อนฉัน ได้ยาคูเเละของเคี้ยว หรือบิณฑบาตอันประณีตเเล้ว ย่อมถวายเเก่พระเถระเหมือนกัน ในเวลาหลังฉัน เเม้ได้เภสัช มีน้ำผึ้งเเละน้ำอ้อยเป็นต้น ก็ถวายเเก่พระเถระนั่นเอง
พาเด็กทั้งหลายออกจากตระกูลอุปัฏฐาก ให้บรรพชา ให้ถืออุปัชฌายะ ในสำนักพระเถระเเล้ว ก็กระทำอนุสาวนากรรม* เอง
ฝ่ายท่านพระสารีบุตร ก็นับถือ
ท่านพระอานนท์เหลือเกิน ด้วยทำในใจว่า ธรรมดา กิจที่บุตรจะพึงกระทำเเก่บิดา เป็นภาระของบุตรคนโต เพราะฉะนั้น กิจใดที่เราจะพึงกระทำเเด่พระผู้มีพระภาคเจ้า กิจนั้นทั้งหมดพระอานนท์กระทำอยู่ เราอาศัยพระอานนท์จึงได้เพื่อเป็นผู้มีความขวนขวายน้อยอยู่
(เเม้พระเถระนั้น ก็ได้ทำทุกอย่างเช่นเดียวกับที่พระอานนท์ทำเหมือนกัน)
อรรถ. วินัยปิฎก มหาวิภังค์ มก. เล่ม ๓ หน้า ๗๐๓
พินทุกัปปะ : การทำผ้าจีวรให้เสียสีหรือมีตำหนิ ตามวินัยบัญญัติ เเละใช้เป็นเครื่องหมาย ช่วยให้จำผ้าได้ง่ายอีกด้วย
อนุสาวนากรรม : การสวดประกาศเพื่อขอมติสงฆ์ในพิธีอุปสมบท
