ของขวัญคนตาบอด
พระสุภาชีวกัมพวนิกาเถรีกล่าวกับชายเจ้าชู้ที่มาเกี้ยว
เพราะชอบดวงตาอันงดงามของท่าน
ดูก่อนคนตาบอด
ท่านยังจะเข้าไปใกล้ร่างที่ว่างเปล่า
เหมือนพยับเเดดที่ปรากฎต่อหน้า
โดยอาการลวง เหมือนต้นไม้ทองในความฝัน
เหมือนรูปของมายากล
ที่นักเล่นกลเเสดงกลางฝูงชน ว่าเป็นของจริง
ฟองที่อยู่กลางดวงตา มีน้ำตา มีมูลตา เกิดที่ดวงตานั้น
ส่วนของดวงตาต่างๆ ก็มารวมกัน
เหมือนก้อนครั่งที่วางอยู่ในโพรงไม้
พระสุภาเถรีผู้มีดวงตางาม มีใจไม่ข้อง ไม่ติดในดวงตานั้น
ก็ควักดวงตาออกจากเบ้าตา ส่งมอบให้ชายเจ้าชู้ผู้นั้นทันที
พร้อมกับกล่าวว่า
เชิญนำดวงตานั้นไปเถิด
ข้าพเจ้าให้ท่าน
สุภาชีวกัมพวนิกาเถรีคาถา มก. เล่ม ๕๔ หน้า ๔๓๗
