สุขหนอ
ภาษิตของพระภัททิยเถระ
พระพุทธเจ้าข้า
เมื่อก่อนข้าพระพุทธเจ้าเป็นพระเจ้าเเผ่นดิน
เเม้ภายในพระราชวัง ก็ได้จัดการรักษาไว้อย่างเรียบร้อย
เเม้ภายนอกพระราชวัง ก็ได้จัดการรักษาไว้อย่างเข้มเเข็ง
เเม้ภายในพระนคร ก็ได้จัดการรักษาไว้เรียบร้อย
เเม้ภายนอกพระนคร ก็ได้จัดการรักษาไว้อย่างเข้มเเข็ง
เเม้ภายในชนบท ก็ได้จัดการรักษาไว้เรียบร้อย
เเม้ภายนอกชนบท ก็ได้จัดการรักษาไว้อย่างมั่นคง
พระพุทธเจ้าข้า
ข้าพระพุทธเจ้านั้น
เเม้เป็นผู้อันเขาทั้งหลายรักษาคุ้มครองเเล้วอย่างนี้
ก็ยังกลัว ยังหวั่น ยังหวาด ยังสะดุ้งอยู่
เเต่บัดนี้ ข้าพระพุทธเจ้าไปสู่ป่าก็ดี
ไปสู่โคนไม้ก็ดี ไปสู่เรือนว่างก็ดี
ลำพังผู้เดียวก็ไม่กลัว ไม่หวั่น ไม่หวาด ไม่สะดุ้ง
ขวนขวายน้อย มีขนอันราบเรียบ เป็นอยู่ด้วยปัจจัย ๔
ที่ผู้อื่นให้ มีใจดุจมฤคอยู่
ข้าพระพุทธเจ้าพิจารณาเห็นอำนาจประโยชน์นี้เเล
ไปสู่ป่าก็ดี ไปสู่โคนไม้ก็ดี ไปสู่เรือนว่างก็ดี
จึงเปล่งอุทานเนืองๆ ว่า สุขหนอ สุขหนอ
วินัยปิฎก จุลวรรค เล่ม ๙ หน้า ๒๗๓
