หลวงพ่อรอความละเอียดของลูกทุกคน
นั่งธรรมะแล้วมีฟุ้งกันบ้างหรือไม่ ถ้าฟุ้งจนเราไม่สามารถควบคุมใจได้ ก็ให้ลืมตามาดูภาพพระเดชพระคุณหลวงปู่ แก้ไม่ยาก ให้เราทำใจเบาๆ อย่าไปตั้งใจมากจนเกินไป อย่าให้อะไรมาเหนี่ยวรั้งใจเราไว้ ทิ้งให้หมดเลย ให้ปล่อยวางให้หมดจากเรื่องของคน สัตว์ สิ่งของ หรือภารกิจงานหยาบ ทิ้งให้หมดในช่วงที่นั่งธรรมะ แล้วหมั่นตรึกธรรมะตลอดทั้งวันให้ใจคุ้นเคยหยุดนิ่งที่ศูนย์กลางกายให้สม่ำเสมอ
ให้เราเริ่มต้นจากจุดที่ง่ายที่สุด จุดที่สบายที่สุด จุดที่ผ่อนคลายที่สุด จุดที่คุ้นเคยที่สุดของแต่ละคน ให้ทำอย่างง่ายๆ และจำไว้ว่า หลวงพ่อรอความละเอียดของลูกๆ ทุกคนได้ หลวงพ่อคอยได้
ให้ลูกๆ ทุกคนทำใจอย่างง่ายๆ สบายๆ ถ้าฟุ้งก็ให้ลืมตามาดูภาพพระเดชพระคุณหลวงปู่พอหายฟุ้งก็หลับตาเบาๆ แค่ขนตาชนกันให้นึกถึงภาพท่านถ้านึกได้บางส่วนก็นึกบางส่วน นึกได้ทั้งหมดก็นึกทั้งหมด จะนึกเป็นโครงๆ ไปก่อนก็ได้ จะมืดทั้งหมดหรือมืดบางส่วนก็ไม่เป็นไร พอใจเราเริ่มคุ้นเคยและเริ่มหยุดนิ่ง ภาพท่านจะเริ่มสว่าง เริ่มจากสว่างทีละส่วนก่อน พอใจหยุดนิ่งได้มากขึ้นจะสว่างทั้งหมด
ทำใจของเราให้เป็นพระ แต่ไม่ต้องให้ถึงกับเครียด เพราะเมื่อใจอยู่ที่ศูนย์กลางกายแล้ว ความสำรวมอินทรีย์จะเกิดขึ้นเองอย่างง่ายๆ สบายๆ ตั้งใจฝึกกันนะ เพราะเป็นเรื่องที่เกี่ยวกับตัวของเราเอง
จากหนังสือ ง่ายที่สุดคือหยุดได้ เล่ม ๕
คุณครูไม่ใหญ่
