บทความประจำวัน

ลูกทุกคนมีบุญมากอยู่แล้วที่จะเข้าถึงพระธรรมกายภายใน แล้วก็เคยเข้าถึงกันมาแล้วทั้งนั้น แต่ว่าชาตินี้เราไม่ค่อยให้ความ

เอาใจหยุดนิ่ง ๆ ที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ อย่างสบาย ๆ จะตรึกนึกถึงดวงใสหรือองค์พระใส ๆ ก็ได้ หรือจะวางใจเฉย ๆ ก็ได้ให้นิ่งๆ นุ่ม ๆ ละมุนละไม

ถ้าหากลูกทุกคนสามารถหยุดใจจนเข้าถึงดวงใส ๆ ได้ใจของเราที่ใสจะเป็นแหล่งกำเนิดของความคิด คำพูด และการกระทำที่

ลูกต้องเป็นผู้ดูที่ดี ดูภาพภายในอย่างสบาย ๆ หมั่นทำซ้ำๆ ให้คล่องให้ชำนาญ ถ้าเห็นภาพภายในชัดเท่าลืมตาเห็นก็ง่ายขึ้นแล้ว ให้ทำบ่อยๆ เดี๋ยวก็จะชำนาญไปเอง ถ้าลูกทุกคนรักที่จะศึกษาวิชชาธรรมกายต้องทำอย่างนี้นะ

เราเคยได้ยินและได้เข้าใจกับคำที่บอกว่า “ให้ทำใจใส ๆ” ซึ่งก็เข้าใจได้แค่ในระดับหนึ่งเท่านั้น แต่หากลูกฝึกใจให้หยุดนิ่งจนไปถึง

นอกรอบสำคัญนะ ต้องขวนขวายให้มาก ๆ คือ ต้องตั้งเป้าหมายไว้ว่า ต้องไปศึกษาวิชชาธรรมกายให้ได้ ต้องไปรู้ไปเห็นธรรมะให้ได้ ไม่รู้ไม่เห็นเป็นไม่ได้ให้รู้แจ้งเห็นแจ้ง

เวลารับบุญงานหยาบให้แปะภาพติดไว้กลางกาย ต้องฝึกให้ได้อย่างนี้ เริ่มต้นฝึกแปะติดดวงหรือองค์พระธรรมกายติดไว้ที่กลางกายให้ชัด ใส สว่าง ชัดเหมือนลืมตาเห็นเลย

ต้องเริ่มปรับนะ ไม่ให้งานหยาบมาเป็นอุปสรรคในการทำใจ ให้ละเอียด สิ่งนี้ลูกต้องขวนขวายเอง เพราะภารกิจของเราต้อง

ความสุขที่เกิดจากสมาธิเป็นแรงจูงใจให้เราอยากนั่งต่อไป เหมือนเป็นรางวัลเบื้องต้นสำหรับผู้ทำความเพียร

องค์ประกอบที่สำคัญในการปฏิบัติธรรม คือ ต้องมีความสุขเพิ่มขึ้น ความบริสุทธิ์เพิ่มขึ้น

ลูกนั่งธรรมะอย่าไปกังวลนะ ถ้ากังวลก็ผิดตั้งแต่เริ่มต้น ผิดตั้งแต่แรกเลย หลวงพ่อคอยได้ ขอแค่ให้ทำอย่างถูกต้องทำอย่าง

นั่งธรรมะอย่าไปคาดหวังว่า “เราจะต้องเห็นโน่น เห็นนี่ เห็นอะไรอย่างที่เราเคยได้ฟังในเบื้องต้น”

การเข้าถึงพระธรรมกายภายในตัว ต้องง่าย ต้องสบายที่สุด มีความสุขที่สุด บริสุทธิ์ที่สุด ง่ายที่สุด ถ้ายากไม่ใช่ ต้องง่ายสบาย บริสุทธิ์ มีความสุข นี่คือข้อสังเกต

ต้องตอกย้ำเป้าหมายซ้ำเดิมทุกวันว่า “เราเข้ามาสู่องค์กรเพื่ออะไร” ซึ่งก็อยากให้สมหวังในการเข้าถึงพระธรรมกายกันทุกคน เพราะสิ่งนี้เป็นความตั้งใจจริง ๆ ต้องร่วมมือกัน

ต้องยอมรับว่าในแต่ละวันมีความคิดมากมายที่ผ่านเข้ามาใน ใจ พอถึงเวลาเราเริ่มนั่งสมาธิใหม่ ๆ ก็คงจะมีความคิดเหล่านี้ผ่าน

ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ ต้องทำความคุ้นเคยเอาไว้ให้ดี ไม่ว่าเราจะเบื่อหรือไม่เบื่อก็ตาม ชอบหรือไม่ชอบก็ตาม

ถ้าหากใจเรานิ่ง ความนิ่งจะมาพร้อมกับความสุข ซึ่งในทุกขั้นตอนของประสบการณ์ภายใน ความนิ่งต้องมาพร้อมกับความ

เมื่อเข้าถึงพระธรรมกายภายในจะเกิดธรรมจักษุคือดวงตาที่เห็นได้รอบตัวทั้งอดีต ปัจจุบันและอนาคตเห็นถึงไหน...ญาณทัสสนะ

หลับตาเบา ๆ พอสบาย ๆ ให้สังเกตให้ดีว่า “เราได้ทำตามนี้กันหรือไม่” หลับตาเบา ๆ พอสบาย ๆ คือ อย่าบีบตา อย่าเม้มตาเหมือนปรือๆ ตาสักนิด

ลูกทุกคนเป็นความหวังของโลก ต้องประคองธรรมะกันให้ดี เราจะต้องเปลี่ยนแปลงโลกใบนี้ด้วยธรรมะของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าดังนั้นต้องสอนตัวเอง

เราต้องรักษาความละเอียดของใจเอาไว้ จิตจะได้บริสุทธิ์เพิ่มขึ้น ลูก ๆ ทุกคนมีบุญมากที่ได้ตัดสินใจมาบวช เพราะชีวิตสุดท้ายไม่ว่าหญิงหรือชายก็ต้องบวชด้วยกันทั้งนั้น ผู้ชายก็บวชเป็นพระภิกษุ