หมั่นปัดกวาดเช็ดถูใจให้ใสบริสุทธิ์
คุณยายอาจารย์ฯ ของเรา ท่านใช้เวลาอย่างคุ้มค่า ไม่ปล่อยให้หมดเวลาไปฟรีๆ เพราะเวลาของท่านมีจำกัด ท่านใช้ใจของท่านอยู่กับความนิ่ง ใช้ใจอย่างคุ้มค่า ประหยัดสุด ประโยชน์สูง ท่านไม่ปล่อยให้ใจไปนึกคิดอะไรมาก เพราะจะทำให้ใจวุ่นวาย
ขา ของท่านก็ใช้ไม่มาก ตอนอยู่วัดปากน้ำท่านใช้แค่เดินไปหอฉันแล้วไปโรงงานทำวิชชา เดินเข้าห้องน้ำ และกลับมาที่พักเท่านั้น ไม่ได้ใช้อะไรมาก ใช้แค่พาตัวของท่านไปมาเท่านั้นเอง
มือ ของท่านก็ใช้ไม่มาก ท่านใช้ปัดกวาดเสนาสนะ อาบน้ำ ล้างหน้า แปรงฟัน และใช้ถือดวงแก้ว ๒ ดวงในโรงงานทำวิชชา
หู ของท่านใช้ฟังคนอื่นนิดหน่อย แม้ฟังนิดหน่อยแต่ก็ฟังเหมือนไม่ได้ฟัง ฟังไปอย่างนั้นเอง ซึ่งส่วนใหญ่ท่านใช้ฟังแต่คำถามของพระเดชพระคุณหลวงปู่พระผู้ปราบมาร เพราะกลัวที่จะตอบคำถามไม่ได้ ทำให้เรื่องราวต่างๆ ภายนอกไม่มากระทบถึงใจของท่านเลย
ปาก ของท่านก็ใช้พูดกับคนอื่นนิดหน่อย พูดพอให้รู้เรื่อง แต่ส่วนใหญ่ท่านจะใช้พูดตอบคำถามพระเดชพระคุณหลวงปู่ ซึ่งท่านจะพูดกับบุคคลที่ควรพูด
ภายหลังท่านใช้ปากใช้หูมากขึ้นเมื่อตอนมาเจอหลวงพ่อนี้แหละ เพราะท่านต้องรับแขก ต้องสอนธรรมะ และต้องสร้างหมู่คณะ แต่ตอนอยู่กับพระเดชพระคุณหลวงปู่พระผู้ปราบมาร ท่านใช้เพียงแค่นี้ คุณยายอาจารย์ฯ จะหมั่นปัดกวาดเช็ดถูใจของท่านให้ใส สะอาด บริสุทธิ์อยู่ตลอดเวลา เพราะฉะนั้น..ถ้าลูกทุกคนอยากเป็นอย่างท่านก็ต้องทำอย่างท่าน คือ ให้หมั่นปัดกวาดเช็ดถูใจให้ใส ทำใจของเราให้สะอาดให้บริสุทธิ์กันนะลูก
จากหนังสือ ง่ายที่สุดคือหยุดได้ เล่ม ๕
คุณครูไม่ใหญ่
