บุญบารมีเกิดขึ้น...เริ่มต้นที่ดวงใสๆ
ถ้าหากลูกทุกคนสามารถหยุดใจจนเข้าถึงดวงใส ๆ ได้ใจของเราที่ใสจะเป็นแหล่งกำเนิดของความคิด คำพูด และการกระทำที่ดี เพราะกระแสธารแห่งความดีอยู่ตรงกลางดวงธรรมใส ๆ ที่เป็นแหล่งกำเนิดของความคิด เราก็จะคิดแต่เรื่องที่ดี ๆ เรื่องไม่ดีจะคิดไม่ออกเลย เพราะความคิดไม่ดีไม่ได้ช่อง มีแต่ความคิดที่อยากจะให้ทาน รักษาศีล เจริญภาวนา ทำความดีทั้งด้วยตัวเอง แล้วชักชวนคนอื่นให้ทําความดีอีกด้วย
กำลังใจที่จะไปชวนคนอื่นทำความดีมีมากมายมหาศาล จนกระทั่งไม่ได้นึกถึงว่าอะไรเป็นอุปสรรค ไม่ว่าบุคคลที่เราไปเชิญชวนนั้นเขาจะมีความขัดแย้งไม่เห็นด้วยกับคำแนะนำชักชวนของเราก็ตาม แต่ดวงปัญญาจะเกิดขึ้นให้เรารู้วิธีที่จะตอบปัญหาขจัดข้อขัดแย้งหรือความไม่เข้าใจของเขาว่า “จะต้องพูดอย่างไร แล้วนำเขาไปสู่จุดหมาย คือ ให้เขาสมหวังในการที่ได้สร้างบุญกุศล” บุญบารมีก็จะเกิดขึ้นโดยมีจุดเริ่มต้นจากดวงใส ๆ แล้วจะมีอายตนะไปดึงดูดให้ผู้มีบุญที่อายตนะตรงกันเข้ามา พอชักชวนเขาทำบุญแค่เขาเห็นเรา เขาก็จะเกิดความพึงพอใจไว้วางใจว่า “ถ้ามอบใจของเขาดวงนี้ให้แก่เราแล้ว เชื่อถือได้ว่านำเขาไปสู่สิ่งที่ดี” เมื่อใจเขาเปิด...ตอนนี้ความรู้จากภายในจะผ่านจากใจเราสู่ใจเขา ที่เราคุ้นเคยกับคำว่า “heart to heart” หรือ “จากใจถึงใจ” นั่นเอง แล้วก็จะสามารถชักชวนให้มาทำความดีต่าง ๆ ได้
หากเราเข้าถึงดวงธรรมใส ๆ แล้ว ให้เราพยายามทำความคุ้นเคยกับดวงธรรมใส ๆ อย่าปล่อยให้หลุดลอยไป เพราะกว่าจะมาถึงจุดนี้ได้...ไม่ง่ายเลย เมื่อได้แล้วก็ต้องรักษาให้อยู่กับตัวเราให้ได้ตลอดเวลา ด้วยการหมั่นทำความเพียรอย่างใจจดจ่อ แล้วสังเกตว่า “เราวางใจหยุดใจด้วยวิธีการอย่างนี้จึงเข้าถึงได้” ฝึกบ่อย ๆ ให้ชำนาญเป็นวสี ทั้งหลับตาลืมตาก็ให้เห็นชัดใสแจ่มอยู่ตลอดเวลา ค่อย ๆ ฝึกกันไป เวลาเรานอน...เราก็หลับอยู่ในดวงธรรมใส ๆ ซึ่งจะมีความสว่างบังเกิดขึ้นด้วย ตื่นแรกก็ต้องเห็นดวงธรรมใส ๆ อาบน้ำ ล้างหน้า แปรงฟัน ขับถ่าย รับประทานอาหาร แต่งตัว หรือทำอะไรก็แล้วแต่จะต้องอยู่ในดวงธรรมใส ๆ ที่เราหลับตาลืมตาเห็นได้ตลอดเวลา
คุณครูไม่ใหญ่
จากหนังสือ ง่ายที่สุดคือหยุดได้ เล่ม ๕
