บุญ...เบื้องหลังความสุขความสำเร็จ
เราเคยได้ยินและได้เข้าใจกับคำที่บอกว่า “ให้ทำใจใส ๆ” ซึ่งก็เข้าใจได้แค่ในระดับหนึ่งเท่านั้น แต่หากลูกฝึกใจให้หยุดนิ่งจนไปถึง
จุดที่หยุดใจได้ในระดับเห็นดวงใสเกิดขึ้นมาที่ศูนย์กลางกาย เล็กขนาดดวงดาวในอากาศก็ตาม เราจะรู้ว่า “อ๋อ รู้จักแล้วที่ว่าให้ทำใจใส ๆ นั้นเป็นอย่างนี้ เพราะใจที่ใสจะปราศจากนิวรณ์ ใจจะเกลี้ยง โปร่ง เบา สบาย บริสุทธิ์ ในระดับหนึ่ง จนกระทั่งมีความมั่นใจว่าเราบริสุทธิ์หลุดพ้นจากวิบากกรรม ความรักและความปรารถนาดีต่อสรรพสัตว์ทั้งหลายจะเกิดขึ้นเอง
เมื่อดวงใสปรากฏเป็นความบริสุทธิ์เบื้องต้นแล้ว เราจะเข้าใจ คำว่า “อยู่ในบุญ” “ให้นึกถึงบุญ” ถ้ายังไม่ถึงดวงธรรมใส ๆ นี้ เราจะ
เข้าใจได้ในระดับหนึ่ง คือ เราต้องใช้จินตามยปัญญา ต้องคิดว่าวันนั้น เดือนนั้น ปีนั้น เราได้ทำบุญอย่างนั้นอย่างนี้ ซึ่งก็ถูกในระดับ หนึ่งกับความหมายของคำว่า อยู่ในบุญ แต่เมื่อดวงใส ๆ เกิดขึ้นภายในกลางกาย เราจะเข้าใจเพิ่มขึ้นว่า “อ๋อ อยู่ในบุญเป็นอย่างนี้นะ” พอถึงตรงนั้นจะแจ่มใส แจ่มกระจ่าง มีความปลื้มปีติเบิกบานในบุญ แต่นิ่งสงบ เยือกเย็น หนักแน่น มีอารมณ์เดียว และเกิดความมั่นใจว่า บุญนี่แหละจะคุ้มครองเราให้ปลอดภัยในทุกสิ่ง และจะนำความสุขความสำเร็จในชีวิตให้บังเกิดขึ้นแก่เรา ซึ่งจะเกิดขึ้นเองเมื่อถึงดวงใส ๆ แต่ในเบื้องต้นเราก็ต้องฝึกกันไปก่อน นี่เป็นภารกิจของเราเป็นงานที่แท้จริงของพวกเราทุกคน
คุณครูไม่ใหญ่
จากหนังสือ ง่ายที่สุดคือหยุดได้ เล่ม ๕
