นั่งสมาธิให้เป็นยิ่งกว่ากิจวัตร
อย่าขี้เกียจนั่งธรรมะ อย่าท้อกันนะ ความคิดที่ว่า “วันนี้นั่งไม่ได้ผล..เลิกเสียเถอะ เอาไว้ขยันเมื่อไรก็จะมานั่งต่อ” เราจะคิดแบบนี้ไม่ได้ เราจะมานั่งตามอารมณ์อย่างนี้มันไม่เหมาะ ต้องทำให้เป็นกิจวัตรเหมือนเราอาบน้ำ ล้างหน้า แปรงฟัน ไม่ต้องมีใครคอยมาเตือนเรา พอถึงเวลาเราก็ทำกิจวัตรนั้น แต่การปฏิบัติธรรมเป็นกิจนั้นสำคัญยิ่งกว่าการอาบน้ำ ล้างหน้า แปรงฟันเสียอีก เราจะต้องทำให้สม่ำเสมอ ให้ติดเป็นนิสัย เป็นจริตอัธยาศัย จนกระทั่งเป็นขันธสันดาน ให้ติดกันเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน อย่าไปทำตามอารมณ์
ต้องคุมอารมณ์ให้ได้ เมื่อใดเราถึงจุดที่ความสว่างเกิดได้ความสุขจากสมาธิ ความรู้สึกที่ทำตามอารมณ์เบื่อ ๆ อยาก ๆ หรือ มีอารมณ์ก็นั่ง ไม่มีอารมณ์ก็ไม่นั่ง...จะหมดไป เราจะมีความสุข สนุกสนานกับการปฏิบัติธรรม จากการที่เข้าถึงพระธรรมกายในตัว ยังมีสิ่งที่เราจะต้องเรียนรู้กันอีกมากมาย เรียนรู้เรื่องภพภูมิต่าง ๆ ๓๑ ภูมิ กามภพ รูปภพ อรูปภพ นิพพาน ภพสาม โลกันตร์ ยังมีสิ่งที่ต้องเรียนรู้กันอีกมาก ซึ่งมันคุ้มกับการลงทุนปฏิบัติธรรมฝึกใจให้หยุดนิ่ง ไม่มีวิชาใดหรือศาสตร์ใด ๆ ในโลกที่จะทำให้เราแจ่มแจ้งหายสงสัยได้นอกจากพุทธศาสตร์เพราะพุทธศาสนา คือ ศาสตร์แห่งความรู้ของท่านผู้รู้ที่จะทำให้แจ่มแจ้งและมีความสุข เป็นความรู้คู่ความสุขคู่คุณธรรม
ฉะนั้น...เราต้องขยัน เพราะมีสิ่งที่จะต้องไปเรียนรู้กันอีกมาก เหมือนอย่างพระเดชพระคุณหลวงปู่พระผู้ปราบมารท่านศึกษา ท่านก็มีความสุขในการเรียนรู้ทั้งวันทั้งคืน คุณยายอาจารย์ฯ ก็เช่นเดียวกัน...จะศึกษาเรียนรู้กันตลอด ๒๔ น. มีสิ่งที่ต้องเรียนรู้ไปเรื่อย ๆ นี่คือสิ่งที่เราควรจะทุ่มเทชีวิตจิตใจให้มาก สิ่งใดที่คุ้มค่า สิ่งนั้นจึงควรแก่การอุทิศตนสำหรับการศึกษาเรียนรู้
เมื่อความรู้ภายในของเราสว่าง เมื่อเราสว่างแล้ว...เดี๋ยวโลกก็จะสว่างตามจากคำแนะนำที่ดีที่มีพลังของเรานี่แหละ เพราะเรามีประสบการณ์ภายใน..จะทำให้โลกสว่างตาม แล้วเมื่อสว่างกันไปพร้อม ๆ กัน...ก็จะมีสิ่งที่เรานึกไม่ถึงเลยว่ามันจะเกิดขึ้นในยุคของเรา
คุณครูไม่ใหญ่
จากหนังสือ ง่ายที่สุดคือหยุดได้ เล่ม ๕
