ไม่ทุกข์ ไม่สุข..เป็นจุดเริ่มต้นที่ดี
ฝึกทำพื้นฐานให้แน่น ทำใจให้นิ่ง ฝึกหยุดนิ่งให้สมบูรณ์เลย เพราะเราไม่ได้นั่งแข่งกับใคร นั่งธรรมะก็เพื่อตัวของเราเอง ถ้าหากเราไม่นั่งธรรมะก็ไม่มีใครบังคับให้เรามานั่งธรรมะ แต่ถ้าหากเราไม่เห็นธรรมะ..ก็ไม่มีใครบังคับให้เราไม่ให้เห็นธรรมะ ซึ่งทั้งหมดก็ขึ้นอยู่กับว่า จะทำเพื่อตัวของเราเองมากเพียงใด เพราะเป็นเรื่องของตัวเราเอง
ถ้าละเอียดจนสามารถเข้าถึงพระธรรมกายภายในได้และได้ศึกษาวิชชาธรรมกาย ก็จะสามารถศึกษาเรื่องราวของตัวเอง และจะสามารถศึกษาเรื่องราวของนรกสวรรค์ได้ เพราะฉะนั้น.. “หยุดแรกสำคัญ ทำให้มันสมบูรณ์"
เส้นทางแห่งความสุขนี้ต้องมีความสุขตั้งแต่จุดเริ่มต้น ที่เราคุ้นกับคำว่า “อทุกขมสุขไม่ทุกข์ ไม่สุข” ถ้านั่งธรรมะแล้วไม่มีความสุขยังไม่ใช่ แม้นั่งธรรมะแล้วไม่ทุกข์ ก็ยังไม่ใช่นะลูก แต่ “ไม่ทุกข์..ไม่สุข” ก็เป็นจุดเริ่มต้นที่ดีที่จะเข้าถึงไปถึงความสุขภายในดีกว่าความทุกข์ให้ทำหยุดนิ่งกันต่อไป เดี๋ยวความสุขก็จะเกิดขึ้นมาเอง
จากหนังสือ ง่ายที่สุดคือหยุดได้ เล่ม ๕
คุณครูไม่ใหญ่
