พระธรรมกายมีจริง...ดีจริง
ถ้าทุกคนมีความเพียรและทำให้ถูกหลักวิชชา ให้มีสติ สบาย สม่ำเสมอ หมั่นสังเกต แล้วก็สมัครใจที่จะเข้าถึงพระธรรมกายภายใน มีเพียงอย่างนี้แค่นี้เท่านั้น ลูกทุกคนจะต้องสมหวังกันอย่างแน่นอน เลิกคิดได้แล้วว่า “เรามีบุญน้อย วาสนาน้อย หรือว่ามรรคผลนิพพานหรือการบรรลุธรรมาภิสมัยนั้นหมดสมัยไปแล้ว” นั่นคือคำกล่าวของคนเกียจคร้านที่ไม่มีความเพียร หรือผู้ที่อยู่ในวงเหล้าขี้เมาต่าง ๆ หรือผู้ที่เพลิดเพลินในโลก ไม่มีความรู้จริงของชีวิต ก็พูดคุยกันไปอย่างนั้น แต่พระธรรมกายภายในตัวนั้นมีอยู่เพียงแต่รอคอยการเข้าถึงเท่านั้น เพราะฉะนั้น...ความเพียรและการปฏิบัติอย่างถูกหลักวิชชาจึงจะทำให้ทุกคนสมปรารถนาได้
ถ้าลูกหยุดใจได้...จนกระทั่งเข้าถึงพระธรรมกายภายในจนหายสงสัยแล้วว่า “มีจริงและดีจริง” อย่างนี้จะไปอยู่ที่ใดก็ได้จะมีแต่ความสุข จะอยู่ในป่า ป่านั้นก็ร่มรื่น จะอยู่ในภูเขา ภูเขานั้นก็ร่มรื่น จะอยู่ในถ้ำ ถ้ำนั้นก็ร่มรื่น ถ้าถูกเอาไปปล่อยที่เกาะ เกาะนั้นก็ร่มรื่น อยู่บนเรือเดินสมุทร เรือนั้นก็ร่มรื่น จะอยู่บ้านไหน บ้านนั้นก็ร่มรื่น
เพราะฉะนั้น...การเข้าถึงพระธรรมกายจึงเป็นหลักของชีวิต ฝึกกันให้ได้ ทำกันให้สม่ำเสมอ สมัครใจที่จะเข้าถึง มีสติคู่กับสบาย สม่ำเสมอ และหมั่นสังเกต ทำอย่างนี้แค่นี้เท่านั้น ลูกก็จะสมปรารถนาอย่างแน่นอน
คุณครูไม่ใหญ่
จากหนังสือ ง่ายที่สุดคือหยุดได้ เล่ม ๕
