ทำความเพียรต่อไปอย่างถูกวิธี..ไม่เห็นเป็นไม่มี
วัตถุประสงค์ที่ให้เรานึกเป็นภาพก็ดี หรือวางใจนิ่งเฉยก็ดีเพราะต้องการให้ใจกลับมาอยู่ที่ตั้งดั้งเดิมภายใน เพื่อให้ใจหยุดใจนิ่งหลังจากที่วิ่งไม่หยุดไปในเรื่องราวต่างๆ ในชีวิตประจำวันมานานแล้ว ซึ่งทำให้เราไม่พบกับความสุขที่แท้จริง ดังนั้นเราต้องมาฝึกใจให้หยุดนิ่งอยู่ภายใน ฝึกไปเรื่อยๆ นะลูกนะ อย่าคิดท้อหรือเลิกกลางคันกันนะ ให้ตั้งใจหมั่นทำความเพียรต่อไป เราต้องยอมรับว่า เราเป็นมนุษย์ธรรมดา ไม่ใช่เทวดา เพราะฉะนั้น..ฝึกใหม่ๆ ก็มีฟังบ้าง มืดบ้าง เมื่อยบ้าง เบื่อบ้าง ท้อบ้าง ถือว่าเป็นเรื่องธรรมดา อย่าไปท้อให้ทำความเพียรกันต่อไป บางทีเรานั่งไปแล้วดูเหมือนไม่ก้าวหน้า ซึ่งความจริงแล้วไม่ใช่ การที่เราไม่ทำสิ! จึงจะเรียกว่า ไม่ก้าวหน้า แต่ถ้าเราฝึกกันไปทุกวัน มันก้าวไปข้างหน้าทั้งนั้น เพียงแต่อาจจะช้าหน่อย
การที่เราค่อยๆ เดิน แม้จะเดินช้า..แต่ก็ถึงเป้าหมาย ในทางตรงกันข้าม ถ้าเราไม่เดินก็อยู่กับที่ก็ไปไม่ถึงเป้าหมาย แปลว่า ถ้าเราไม่นั่งฝึกใจให้อยู่ภายใน..ก็คือการไม่ยอมเดินนั่นเอง แล้วอย่างนี้จะถึงจุดหมายปลายทางได้อย่างไร เราต้องฝึกจึงจะสมหวังในชีวิตได้เข้าถึงความสุขที่แท้จริง ซึ่งมีเพียงประการเดียว คือ หยุดกับนิ่ง “นตฺ สนฺติปรํ สุขํ สุขอื่นที่นอกจากใจหยุดนิ่งไม่มี” แปลว่า เราจะไปหาความสุขจากที่อื่น..จากคนสัตว์สิ่งของนั้นไม่มี ที่เราหาไม่เจอเพราะว่ามันไม่มี ผู้ที่ฉลาดมีปัญญาจะไม่เสียเวลาไปกับการหาในสิ่งที่ไม่มี เพราะสิ่งที่มีอย่างแท้จริง คือ หยุดกับนิ่งภายใน
เพราะฉะนั้นให้ฝึกกันไปเรื่อยๆ เห็นหรือไม่เห็นก็ไม่เป็นไร ถ้าฝึกไปเรื่อยๆ ที่ไม่เห็นเป็นไม่มี ต่างเพียงว่าจะช้าหรือเร็ว ถ้าเรามีความเพียรทำอย่างต่อเนื่อง สม่ำเสมอ ถูกหลักวิชชา คือ วางใจพอดีๆ เดี๋ยวก็จะสมหวังกันทุกคน
จากหนังสือ ง่ายที่สุดคือหยุดได้ เล่ม ๕
คุณครูไม่ใหญ่
