ไม่รอความพร้อม แต่ให้พร้อมเสมอในการเข้าถึงธรรม
การเข้าถึงพระธรรมกาย เป็นงานที่แท้จริงของเราที่ได้เกิดมาเป็นมนุษย์ ถ้าหากเรารอคอยให้ชีวิตมีความพร้อม จะต้องว่างก่อน
ต้องปลดกังวลเสียก่อนแล้วจึงทำ บางทีความตายก็มาพรากเราไปเสียก่อน เราก็จะไม่มีโอกาสอยู่ถึงวันที่เราพร้อม แล้วความพร้อมอย่างนั้นเป็นความฟุ้งฝัน บางคนก็ได้มาจริง บางคนก็ไม่ได้ แต่ส่วนใหญ่แล้วก็จะไม่ได้อย่างที่หวังเอาไว้
เพราะฉะนั้น เราจะต้องพร้อมเสมอในการที่จะทำสองอย่างควบคู่กันไป วันใดที่เราได้เข้าถึงพระธรรมกาย วันนั้นจะเป็นวันมหาปีติ จะมีความสุขที่ยิ่งใหญ่ และการเปลี่ยนแปลงชีวิตของเราไปสู่ภาวะของผู้รู้ บัณฑิต นักปราชญ์ ที่จะดำเนินชีวิตได้อย่างถูกต้อง เป็นแสงสว่างให้กับทุก ๆ คนที่เข้าใกล้
ดังนั้น ให้ลูกทุกคนตั้งใจปฏิบัติธรรมทุกวันเลย อย่าไปคำนึงถึงเรื่องดิน อากาศ ฟ้า ความพร้อม ความปลอดกังวลจากเครื่องพันธนาการของชีวิต หรือจะไปคอยตอนแก่อะไรอย่างนี้ การทำสมาธิตอนแก่สู้ทำตอนมีเรี่ยวมีแรงไม่ได้เลย เพราะมนุษย์มีข้อจำกัด สังขารมีความเสื่อมไปเป็นธรรมดา การปฏิบัติธรรมก็ต้องอาศัยความแข็งแรงของร่างกายด้วย
ถ้าร่างกายไม่มีความพร้อม...จะปฏิบัติธรรมให้ดีเยี่ยมนั้นไม่ใช่ง่ายเลย จะมีบางท่านเท่านั้นที่สมหวังจากการปฏิบัติธรรมในบั้นปลายของชีวิต แต่ส่วนใหญ่แล้วจะไม่ประสบความสำเร็จ เพราะข้อจำกัดของมนุษย์ที่สังขารมีความเสื่อมไปเป็นธรรมดา ดีที่สุด คือปฏิบัติในวัยที่เรายังแข็งแรงอยู่ ความแข็งแรงนี้เป็นลาภอันประเสริฐ สำหรับชีวิตของผู้รู้ เมื่อทราบว่าเกิดมาเพื่อวัตถุประสงค์อะไร ก็จะอาศัยความแข็งแรงประกอบกรณียกิจ กิจที่เป็นงานที่แท้จริงของชีวิตในทุก ๆ ภพชาติที่เกิดมาเป็นมนุษย์ คือ การปฏิบัติธรรม ฝึกใจของเราให้หยุดนิ่ง ถ้าเราไม่ได้...แล้วใครจะได้
ลูกทุกคนเป็นผู้มีบุญมีบารมีมาก ได้มาถึงจุดที่เรามีความพร้อมที่จะปฏิบัติธรรม เรามีบุญที่รู้ว่าพระธรรมกายมีอยู่ในตัวของเราจริงๆ เป็นของดีจริง เราสามารถเข้าถึงได้ด้วยความเพียรและการทำให้ถูกหลักวิชชา
คุณครูไม่ใหญ่
จากหนังสือ ง่ายที่สุดคือหยุดได้ เล่ม ๕
