ธรรมะริมทาง ไปที่สุดแห่งธรรม

ความแก่ ของฟรี

เกิด แก่ เจ็บ ตาย ... สิ่งที่มี หนีไม่พ้น

เกิด และ ตาย เมื่อชีวิตยังไปไม่ถึงที่สุดแห่งกองทุกข์ ยังไม่ได้บรรลุมรรคผลนิพพาน ยังไม่ดับขันธปรินิพพาน ยังต้องเกิด ต้องตายกันต่อไป.

เจ็บ เกิดจากวิบากกรรมที่เคยกระทำไว้ มาส่งผล จากวงจรกรรม ( กิเลส กรรม วิบาก) เป็นไปตามกฏแห่งกรรม กฏที่เป็นธรรมนูญ ปกครองสรรพสัตว์ในภพ 3 ทั้งมนุษย์ เทวดา สัตว์นรก.

แก่ เป็นไปตามกฏไตรลักษณ์ เป็นธรรมดาของสรรพสิ่งทั้งปวง ที่มีลักษณะไม่เที่ยง มีการแปรเปลี่ยนไปเป็นธรรมดา ไม่ใช่ตัวตน มีการเกิดขึ้น ตั้งอยู่ และ ดับไป ทุกสรรพสิ่งในสากลโลกนี้ ล้วนแล้วอยู่ภายใต้ กฏไตรลักษณ์ทั้งสิ้น

ของฟรี ปกติใครๆก็อยากได้ คงจะมีแต่ความแก่ นี่กระมังที่ไม่มีใครอยากได้ แต่ต้องได้.

ความแก่ จึงเป็นของฟรี ที่ทุกคนต้องมี ต้องได้รับจากสังสารวัฏ ตามกฏไตรลักษณ์นี้อย่างปฏิเสธไม่ได้ และหนีไม่พ้น !

อาตมาก็ได้ ได้ความแก่มาฟรีๆ แต่ความแก่ที่ไม่ฟรี คือ แก่บุญ แก่บารมี เพราะต้องแลกมาด้วยความเหนื่อยและความอดทน ด้วยเลือดเนื้อและชีวิต จ้ะ.

สวัสดี/เจริญพร
มนวีโร ภิกฺขุ
24 มกราคม พุทธศักราช 2565