มาฆบูชาวันแห่งความรักของสังสารวัฏ
ถ้าไม่มีวันนั้น วันเพ็ญขึ้น 15 ค่ำเดือน 3 ที่วัดเวฬุวัน เมืองราชคฤห์ แคว้นมคธ วันที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าแสดงโอวาทปาติโมกข์ ในที่ประชุมสงฆ์ มีพระอรหันต์ 1,250 รูปมาร่วมประชุมโดยมิได้นัดหมาย เพื่อเป็นอุดมการณ์ หลักการและวิธีการในการเผยแผ่ธรรมคำสอนๆที่จะทำให้สรรพสัตว์ในภพ 3 นั้นได้พบสุข และเดินทางไปให้ถึงที่สุดแห่งกองทุกข์ มีเป้าหมายพระนิพพานที่เป็นบรมสุข
เราคงไม่มีวันนี้ วันที่ โอวาทปาติโมกข์ ยังดังก้องอยู่ในใจของพุทธบุตรและชาวพุทธทั่วโลก
หากวันนั้นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าและพระอรหันต์ 1,250 รูป เข้าป่า ไม่เข้าเมือง ไม่ออกมาโปรดสัตว์ ไม่แสดงธรรมอันทรงคุณค่า อันควรตามจริตของมนุษย์แต่ละคนแล้ว
วันนี้ มนุษย์ในโลกคงต้องถูกอวิชชา ความไม่รู้ครอบงำใจจนดำสนิท ประดุจบุคคลที่อยู่ในถ้ำที่มืดมิด บุคคลที่หลงทางหาทางออกไม่เจอ เหมือนภาชนะที่ถูกคว่ำอยู่ไม่มีทางได้เห็นแสงสว่าง เห็นวิชชาเป็นแน่แท้
ความรักเป็นของบริสุทธิ์ ที่บริสุทธิ์ด้วยกาย วาจา ใจ ความรัก เป็นความสุขของผู้ให้และผู้รับ
ความหมายของความรักที่แท้จริง คือ ความปรารถนาดี ที่จะให้บุคคลที่เรารัก มีเส้นทางสวรรค์และนิพพาน
วันนี้กว่า 2,600 ปีแล้วที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าและพระอรหันต์ 1,250 รูป ได้มอบความรักที่แท้จริงไว้ให้ บุคคลที่กำลังเดินทางในวัฏสงสารอันยาวไกล ให้มีความสุขตลอดเส้นทาง เป็นผู้บันเทิงในโลกทั้งสอง คือ มนุษย์โลกและเทวโลก.
สุขสันต์วันมาฆบูชา วันแห่งความรักที่แท้จริง เพื่อหนทางพ้นทุกข์และบรรลุธรรม.
สวัสดี/เจริญพร
มนวีโร ภิกฺขุ
16 กุมภาพันธ์ พุทธศักราช 2565
ณ วัดพระธรรมกายคลองสาม ปทุมธานี
#ธรรมะริมทางไปที่สุดแห่งธรรม
