จะแก้ไขตนเองก็ต้องเห็นตนเอง
อย่าลืมนะ ยิ่งอายุมากนี้ยิ่งเตือนยาก จะให้ลูกมาเตือน ให้ภรรยามาเตือน มันยาก แม้ไปตามคุณพ่อคุณแม่มาเตือน ก็เตือนไม่ได้แล้ว
แล้วจะทำอย่างไร ?
เราต้องหัดเตือนตัวเองให้ได้ จะเตือนตัวเองได้ ก็มาบวชเสียสิ ช่วงสั้นๆ ก็ยังดี บวชแล้วฝึกตนเอง ประพฤติปฎิบัติธรรมทำความสงบใจตามพุทธวิธี เมื่อสงบใจแล้วเดี๋ยวเห็นตัวเองชัด
เมื่อไม่คิดจะไปวิจารณ์คนอื่น เดี๋ยวใจมันนิ่ง นิ่งแล้วเดี๋ยวได้วิจารณ์ตัวเอง แล้วจะเป็นจุดเริ่มต้นของการแก้ไขปรับปรุงตัวเอง แก้ไขปรับปรุงได้มากเท่าไหร่ ก็เป็นบุญของเรามากเท่านั้น
ได้บุญตรงที่เห็นตัวเองตามความเป็นจริง เห็นพฤติกรรมของตัวเองได้ชัดเจนตามความเป็นจริง แล้วจะทำให้เป็นจุดเริ่มต้นของการแก้ไขการพัฒนาตนเอง ยิ่งแก้ไขพัฒนาตัวเองไปได้มากเท่าไหร่ บุญก็เกิดมากขึ้นเท่านั้น กลายเป็นความดีของตัวเรา
เพราะฉะนั้น ถามว่าการบวชนี่บวชเพื่อใคร บวชเพื่อตัวเองเป็นอันดับหนึ่ง บุญเกิดกับตัวเอง นิสัยดีๆ จะเกิดกับตัวเองเป็นหลัก
จากนั้น ถึงคราวลาสิกขาออกมา ครอบครัวก็ได้พ่อบ้านดี ๆ ที่ทำงานก็ได้พนักงานดี ๆ พระศาสนา ประเทศชาติ ก็ได้ผู้มีภูมิรู้ภูมิธรรมมาเต็มบ้านเต็มเมือง กลายเป็นความเจริญรุ่งเรืองทั้งกับตัวเอง และกับส่วนรวม นอกจากนั้นไม่ใช่เฉพาะชาตินี้แต่ได้ไปถึงชาติหน้าด้วย
๒๖ มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๔๙
หลวงพ่อทัตตชีโว