อยู่กับคนหมู่มาก
.
เราเองแม้อยู่บ้านตัวเอง บางครั้งก็ยังไม่ถูกใจตัวเอง ทำอะไรไม่ได้ดั่งใจตัวเองก็มี จะทำกับข้าวกินคนเดียว ทำแล้วไม่อร่อยก็มี นี้เป็นธรรมดาของโลกว่า แม้ตัวเองก็ไม่แน่ว่าจะทำให้ตัวเองถูกใจได้เสมอไป
.
แล้วเมื่อต้องอยู่ร่วมกับผู้อื่น ที่จะให้เขาถูกใจเราทุกคนไปเป็นไม่มี อย่าไปหวังเสียให้ยากเลย เราเองบางครั้งก็ยังไม่ถูกใจตัวเอง
.
เพราะฉะนั้น อย่าไปหวังให้คนอื่นทำอะไรถูกใจเรา อย่าไปหวัง ไม่ได้หรอก มีได้บ้าง ไม่ได้บ้าง แล้วจะทำอย่างไร คำตอบสั้นๆ ต้องอดต้องทนลูกเอ๊ย
.
แม้เราเองจะทำอะไรบางครั้งก็ไม่แน่ว่าจะถูกใจเพื่อน หรือถูกใจเพื่อนคนหนึ่งแต่ไม่ถูกใจเพื่อนอีกคนหนึ่งนี้ก็เป็นไปได้ เราก็เกรงอกเกรงใจเพื่อน พยายามจะให้ถูกใจเขา ก็ไม่แน่ว่าจะถูกใจเขา เดี๋ยวเดียวไม่พอใจเสียแล้ว ตรงนี้ก็เป็นไปได้
.
เพราะฉะนั้น อดทน อด คือ อยากได้แต่ไม่ได้ ทน คือ ไม่อยากได้แต่ก็ได้ อดบ้าง ได้บ้าง ก็ทนกันไป
.
นอกจากนั้นสิ่งที่ดีๆ ความรู้ความสามารถที่ดีๆ แต่ละคนก็มีอยู่ นิสัยดีๆ ของแต่ละคนก็มีอยู่ และนิสัยที่ไม่ดีของแต่ละก็มีอยู่ มีดีอะไร ก็เอาความดีอันนั้นมาปันกัน
.
ส่วนที่ห่วยๆ ของเขา ก็อย่าไปดูมาก จำอะไรดีๆ ของเขาเอามาปรับใช้ เพียงแค่นี้ก็ได้แล้ว ส่วนที่ห่วยๆ ก็อดๆ ทนๆ กันไป
.
๑๒ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๕๓
หลวงพ่อทัตตชีโว
