เราอยู่ในวงบุญผู้รู้
เราอยู่ในวงบุญผู้รู้ : ลูกมีบุญมีบารมีมาก มีมากในระดับที่มาอยู่ในเส้นทางของพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ ได้ บารมีอ่อน ๆ น้อย ๆ จะมาไม่ถึง แม้ไม่เจอตัวท่าน แต่ก็เจอสายวิชชา แปลว่า เราอยู่ในวงบุญ ผู้รู้ที่กำลังจะรู้ เพราะพระเดชพระคุณหลวงปูฯ ท่านบอกเอาไว้หมด จะรู้คือ "หยุดเป็นตัวสำเร็จ" มีอยู่ทางเดียวที่จะรู้และหลุดพ้นได้มีรู้ทางเดียวที่จะเอาตัวรอดได้เป็นยอดดี ต่อไปเราจะเดินตามทางที่พระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ ท่านไปรู้ไปเห็น การไปรู้ไปเห็นเป็นธงชัยของผู้ไม่รู้ และเป็นความหวังของผู้ที่ไม่รู้ ผู้ที่ไม่รู้กำลังคอยความช่วยเหลือจากผู้รู้อยู่ ถ้าไม่รู้จะอันตราย ถ้ารู้แล้วไม่อันตราย เรากำลังฝึกเป็นผู้รู้ เมื่อไปถึง ณ ตรงนั้นได้ เราจะเป็นที่พึ่งของทั้งหมด
ข้างนอกพูดเป็นอัด แต่ไม่เป็นธรรม : พระพี่เลี้ยงไปไหน? (พระลูกชาย: ป่วยครับ เป็นไข้นิดหน่อย วันนี้ป่วย ๔ รูป เพิ่งเริ่มเป็นก็เลยพักก่อนครับ) ดีแล้ว พอรู้ตัวปั๊บก็ปลีกวิเวกเลย แยกพักจะได้ไม่ติดกัน ใครสามารถเข้าไปถึงจุดตรงนั้นได้เร็วขึ้น เช่น ๑ ชั่วโมง หรือครึ่งชั่วโมง หรือ ๑๕ นาที หรือหลับตาปับก็ไปถึงได้เลย ทำยังไง ถึงได้อย่างนี้? (พระลูกชาย: เตรียมตัวตั้งแต่เรื่องอาหารครับ แล้วก็เรื่องการพูดคุยจะสงบปากสงบคำ พอมานั่งมันก็จะปีบไปได้เลย) จ้ะ! นี่ไม่ได้ห้ามพูดกันนะ แต่ให้พูดจาเป็นอรรถเป็นธรรม ข้างนอกพูดเป็นอัด แต่ไม่เป็นธรรม มันจะอัดเราเรื่อย หรือบางที่เห็นเงียบ ๆ ไม่พูด ก็เข้าใจผิดนึกว่าอย่างนั้นอย่างนี้บ้าง ต้องปล่อยวางจริงๆ ไม่เอาอะไรอีกแล้ว จะได้ก็ได้ ไม่ได้ก็ช่างมัน
คุณค่าของชีวิต : คุณค่าของชีวิตอยู่ตรงที่ใครได้ทุ่มเทสร้างบารมีมากกว่ากัน ได้ปรับปรุงแก้ไขฝึกฝนอบรมตนเอง จนกระทั่งสามารถเข้าถึงพระรัตนตรัยในตัวได้ แล้วก็ทำหน้าที่เป็นผู้ให้แสงสว่างแก่โลก เป็นผู้นำบุญยอดกัลยาณมิตร นำพาเพื่อนมนุษย์ให้เข้าไปถึงจุดแห่งความสมปรารถนา ให้เขาได้เข้าถึงความสุขที่แท้จริง ที่เกิดจากการได้เข้าถึงพระรัตนตรัยในตัว ได้รู้จักเป้าหมายชีวิตที่แท้จริง และมีกำลังใจที่จะก้าวเดินต่อไปสู่เป้าหมายนั้นได้ตลอดรอดฝั่ง โดยไม่หวาดหวั่นต่ออุปสรรคใด ๆ กระทั่งมีชัยชนะถึงจุดหมายปลายทาง
คุณครูไม่ใหญ่
จากหนังสือ ง่ายที่สุดคือหยุดได้ เล่ม ๒
