“ปล่อยวาง” คือ หยุดนิ่งไปตรงกลาง
“ปล่อยวาง” คือ หยุดนิ่งไปตรงกลาง : ให้ทุกคนนั่งหลับตา เบาๆ สบาย ๆ หยุดในหยุด นิ่งในนิ่ง กลางของกลาง อย่าตั้งใจมากไปนะจ๊ะ ทำใจสบาย ๆ สบายไหม ให้นึกถึงพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ ที่ศูนย์กลางกาย ทำได้ไหม อย่าตั้งใจมากไป อย่าดันลงไป ให้แตะใจเบาๆ ให้เราปล่อยวางลงไปตรงกลาง “ปล่อย” ไม่ใช่เอาตัวกระโดดลงไป หรือดันเข้าไป “ปล่อยวาง” คือ หยุดนิ่งไปตรงกลาง เบาๆสบายๆ ง่ายๆ สบายๆ วันนี้เป็นวันพระใหญ่ นึกอธิษฐานขอให้ท่านคุมบุญให้แก่พวกเรา ขอให้ท่านช่วยกลั่นธาตุ ธรรม เห็น จำ คิด รู้ ของเราให้บริสุทธิ์ สะอาด หมดจด ปราศจากมลทิน ไม่แฉลบ ขอให้เราเห็นธรรมะได้อย่างถูกต้องร่องรอยตรงไปตามความเป็นจริงอย่างบริสุทธิ์ผุดผ่อง แล้วนึกวางใจเบาๆ อย่าลุ้นนะ มองดูที่กลางท่านพร้อมกับสภาวธรรมที่เราทําได้อย่างสบายๆ จะเห็นดวงหรือองค์พระทำอย่างสบาย ๆ อย่าลุ้นนะ ให้ง่ายๆ สบายๆ
ตลอดเวลาอย่างมีความสุข : นิ่งขึ้นมั้ย? (พระลูกชาย: นิ่งขึ้นครับ ในรอบจะได้อารมณ์เฉยกับสุข แล้วก็ประคองออกมาทำนอกรอบต่อ และตั้งใจว่าจะพังฝาผนังห้องทิ้งไป แล้วทำตลอดเวลา ๒๔ น. มีฉันทะแปะติดดวงและองค์พระตลอดครับ) ต้องทำตลอด ๒๔ น. ทำอย่างมี
ความสุข ต้องนิ่งมันจะมีความสุข ถ้าสุขก่อนนิ่งก็แค่เบากายเบาใจ วิตก วิจาร ปีติ สุข เอกัคคตา ถ้าเลยเอกัคคตาก็สุขยิ่งๆ ขึ้นไป ทำ soft soft สิ ทำกันได้มั้ย? ถ้ามีความสุขจริงๆ จะไม่ดัน ถ้าเฉยจริงๆ ต้องมีความสุข ความสุขจะทำให้ขวนขวาย เป็นไปเองเลย
คุณครูไม่ใหญ่
จากหนังสือ ง่ายที่สุดคือหยุดได้ เล่ม ๒
