การรักษาความสะอาด..ช่วยให้คนกระทบกระทั่งกันน้อยลง
คนบางคนนี่กินข้าวด้วยได้ แม้ไม่อยากกินกับเขาหรอก เพราะกิริยามารยาทหรืออัธยาศัยยังไม่ถูกจริตกัน แต่ก็พอกินร่วมกันได้ แต่ถ้าให้ใช้ห้องน้ำด้วยกันไม่เอา ใช้ไม่ลง นั่งไม่ลง ก็ทั้ง ๆ ที่ความรู้ก็พอ ๆ กันนี่แหละ จบสถาบันเดียวกัน ฐานะพอ ๆ กัน ตำแหน่งพอ ๆ กัน แต่ไม่อยากใช้ห้องน้ำร่วมกันหรอก เพราะรู้ว่าเขาเป็นคนสกปรกจริง ๆ ในเรื่องการใช้ห้องน้ำ นี่มันเป็นอย่างนี้ พอมีเรื่องกินใจกันอย่างนี้แล้ว อย่างอื่นเดี๋ยวก็ไม่อยากทำงานด้วยกัน
นอกจากนี้ การกระทบกระทั่งที่ทำให้คนทำงานเป็นทีมไม่ค่อยได้ ไล่ไปไล่มาขาดอะไรรู้ไหม ก็ขาดมารยาทที่ดี จะกิน จะอยู่ จะใช้สิ่งของต่าง ๆ ต้องมีมารยาท เกรงใจคนอื่นด้วย เอาไหมให้ร่วมโต๊ะอาหารกับคนที่กินมูมมาม กินไปน้ำลายกระฉอกไป เราก็คงไม่อยากจะไปกินร่วมกันกับคนแบบนี้ ความกินแหนงแคลงใจเล็ก ๆ มันถูกเพาะขึ้นจากการความไม่สะอาด ความไม่มีมารยาทนี่แหละ อีกอย่างหนึ่ง ที่เป็นสาเหตุของการกระทบกระทั่ง ก็คือความรับผิดชอบในการใช้สิ่งของ เรื่องการรักษาความสะอาดสิ่งของเป็นพื้นฐานเลย จะใช้เครื่องมืออะไรก็ตาม จะใช้กบไสไม้ จะใช้เลื่อย จะใช้พิมพ์ดีดจะใช้อะไรก็แล้วแต่ เสร็จแล้วต้องทำความสะอาดทุกครั้ง ต้องเก็บให้ดีทุกครั้ง หากปล่อยปละละเลย ปล่อยให้สิ่งของเครื่องใช้สกปรกเสียหาย ผู้ที่มาใช้ต่อก็จะจับผิดเพ่งโทษ ทำให้เกิดการกระทบกระทั่ง แล้วก็เกิดการแตกสามัคคีในที่สุด
๑๔ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๓๐
หลวงพ่อทัตตชีโว
