สรุปโอวาทการปฏิบัติธรรมที่ ๓
อดีตเด็กก็เข้าถึงได้ : เด็ก ๆ ใจบริสุทธิ์ ยังไม่มีความคิดมากมาย นั่งไม่นานก็เห็นได้ เราเป็นอดีตเด็ก แค่ตัวใหญ่กว่า อายุมากกว่านิดหน่อยเท่านั้น ดังนั้น ให้ร่วมมือกับหลวงพ่อ ก็จะสมปรารถนากันทุกคน
ยอมชนะสักครั้ง : เรื่องถูกดูดแล้วรู้สึกเสียวนั้นเป็นกันทุกคน ต้องอย่าไปฝืนประสบการณ์ ให้ยอมเสียวสักครั้งหนึ่ง แล้วจะไม่เสียวไปตลอดชาติ แต่ถ้าไปฝืนก็จะเสียวอยู่อย่างนั้น ดังนั้นให้ยอมชนะสักครั้ง อย่าไปกลัวมัน เหมือนงูเห่ามันขู่ เราอย่าไปกลัวมัน ถ้าเราไม่กลัวมัน มันก็จะกลัวเรา หรือเหมือนกับขับรถ แล้วมีใครมาตัดหน้า มันก็จะเสียว หรือพลร่มจะโดดร่มครั้งแรกก็เสียว กลัว ไม่กล้าโดด ต้องโดนยันสักครั้ง ครั้งต่อไปก็จะไม่กลัวแล้ว ดังนั้น ให้ทำนิ่งๆ ทำเฉย ๆ กับทุกประสบการณ์
อย่าเสียดาย : อย่ากลัวองค์พระหาย หายก็ไม่เป็นไร ให้นิ่งๆต่อไป
ตึงอย่าฝืน : แม้ใจไม่ตึง แต่ร่างกายตึง ก็อย่าฝืนทำต่อไปไม่ต้องนึกนิมิต ให้ลุกไปผ่อนคลาย บริหารร่างกายเสียก่อน เพราะถ้าร่างกายไม่สบาย ก็ยากที่ใจจะสบายได้
การนึกนิมิต : การนึกนิมิตต้องทำควบคู่ไปกับอารมณ์สบาย ไม่ตึง ให้ทำอย่างง่าย ๆ และทำให้ต่อเนื่อง
ปล่อยไปก่อน : ถ้าหากเรายังไม่สามารถน้อมใจมาไว้ที่ศูนย์กลางกายได้ ก็ปล่อยให้ใจอยู่ข้างนอกไปก่อน พอใจสบายถูกส่วนดีแล้วจึงค่อย ๆ น้อมเข้ามาใหม่
ทำอย่างสบายๆ : มีกล่าวไว้ในหนังสือพุทธประวัติจากพระโอษฐ์ พระโพธิสัตว์ท่านปรารภความเพียร ฝึกเดินจงกรมในป่าแล้วเกิดความกลัว ท่านก็ฝืนเดินจนหายกลัว ท่านนึกถึงแสงสว่างแล้วยังไม่เห็นแสงสว่าง แม้ว่าตอน ๗ ขวบจะเคยเห็นมาแล้วก็ตาม ต่อมาก็เริ่มเห็นแสงสว่างมากขึ้น ๆ จนสุดท้ายก็เห็นทั้งกลางวันและกลางคืน ดังนั้น พวกเราก็ไม่ได้แตกต่างจากท่าน จะเห็นว่า ท่านต้องใช้ความอดทนเข้าต่อสู้ในการทำความเพียร หลายท่านทนเมื่อยจนเลยความเมื่อย ทนมืดจนเลยความมืด แต่หลวงพ่อชอบให้ฝึกทำแบบสบายๆ มากกว่า โดยประกอบความเพียรอย่างถูกหลักวิชชา
คุณครูไม่ใหญ่
จากหนังสือ ง่ายที่สุดคือหยุดได้ เล่ม ๑
