สรุปโอวาทการปฏิบัติธรรมที่ ๑๗
อุ้งมือ : เรารักษาอารมณ์สบาย ๆ ไปก่อน พอเรามานั่ง เมื่อยก็ขยับ จับทางได้หรือยัง คือ ถ้าเราประกอบเหตุอย่างไร แล้วนิ่งนาน หรือถ้ามีอะไร จะได้แก้ไขกันได้ หลวงพ่อมีความรู้สึกว่า อยู่ในอุ้งมือแล้ว รู้สึกอย่างนั้น คือ อยู่ในอุ้งมือแต่ยังไม่ได้กำ มีโอกาสหลุดจากมือได้
ฝึกตัดใจ : (พระลูกชาย: ช่วงเวลาที่นั่งยาว จะนิ่งมากกว่าวันที่ทำงาน จะรักษาใจได้เป็นธรรมชาติมากกว่า วันทำงานต้องไปเจอโน่นเจอนี่ ทำให้นิ่งไม่ต่อเนื่องครับ) ลองฝึกตัดใจกันหรือยัง...ทำแบบคุณยายอาจารย์ฯ คือ ชักลิ้นชัก ลองฝึกกันนะ คือ ใหม่ ๆ มันก็ไม่ได้หรอกนะ พอต่อมาก็ได้มั่ง ได้มาก ได้หมด จนกระทั่งดูอะไร มันก็เฉย ๆ จะมีภารกิจอะไร พอจบก็จบไป เราต้องให้ความสำคัญกับภายในมาก ๆ ฝึกเถอะนะลูกนะ ยังแข็งแรง ฝึกได้ เพราะว่าไปถึงตรงนั้นแล้ว ใจมันต้องเกลี้ยง มันไม่ติดอะไรเลย
คุณครูไม่ใหญ่
จากหนังสือ ง่ายที่สุดคือหยุดได้ เล่ม ๑
