สรุปโอวาทการปฏิบัติธรรมที่ ๖๖
ตัวสบาย ใจสงบ : เวลาที่เรานั่งธรรมะ ให้นั่งทำตัวสบายๆ ทำใจให้สงบ หยุด นิ่ง แล้วก็นึกถึงศูนย์กลางกายให้เป็นชีวิตจิตใจตลอดเวลาเลย อะไรในโลกนี้ไม่สำคัญเท่าศูนย์กลางกาย เราต้องนึกเบาๆ สบายๆ แค่ไหนสบาย ให้ดูตัวเราเป็นเกณฑ์ ดูตอนที่เราพอใจว่าอารมณ์ไหน อยากจะอยู่กับอารมณ์นี้นานๆ ตรงนั้นแหละอารมณ์สบาย แล้วจะไม่รู้สึกตึงเลย แต่ถ้าร่างกายประท้วงบอกว่า นี่ตึงไป แสดงว่า ผิดวิธี
เครื่องวัดความละเอียดของเรา : ถ้าเราไม่คิดเรื่องทางโลก ไม่พูดเรื่องทางโลก ไม่ทำแบบทางโลก ก็จะเป็นเครื่องวัดความละเอียดของเราว่า ธรรมะของเราละเอียดขึ้น แม้พูดเล็กน้อยก็ไม่ควร ถ้าใจของเรามุ่งแต่จะเข้าไปสู่ภายใน ไม่ติดเรื่องทางโลกเลย แสดงว่า ใจของเราละเอียดขึ้นไปอีกระดับหนึ่ง
รักม้วนเดียวจบ : รักวิชชาธรรมกายกันไหม รักแค่ไหน ต้องรักยิ่งกว่าชีวิต พร้อมที่จะสละชีวิตเข้าถึงธรรมได้ ต้องทิ้งทุกอย่างจริง ๆ ต้องรักวิชชาธรรมกายมาก ๆ จึงจะศึกษาวิชชาธรรมกายได้ สำคัญนะลูกนะ ต้องถามตัวเองจริงๆ นะ มันต้องทิ้งจริงๆ ถ้าจริงก็จะได้จริง มุ่งอยากจะไปรู้ไปเห็น สำคัญที่สุด ถ้าไม่มีตรงนี้ยาก รักบางช่วง รักขยักขย่อน เดี๋ยวรัก เดี๋ยวไม่รัก ไม่ได้...ต้องรักม้วนเดียวจบ
คุณครูไม่ใหญ่
จากหนังสือ ง่ายที่สุดคือหยุดได้ เล่ม ๑
