สรุปโอวาทการปฏิบัติธรรมที่ ๘๘
มานะทิฐิ : เราเรียนเพื่อตัวของเราเอง เราจะไม่มีมานะทิฐิว่า จะต้องเป็นอย่างนี้ๆ เหมือนที่เราเห็น จะไม่สนใจเรื่องมานะทิฐิ จะก้าวข้ามตรงนี้ไป จะนิ่ง ๆ อย่างเดียว เราต้องดูให้แจ่มแจ้ง ให้หายสงสัย ทำเหมือนนักเรียนอนุบาล ทำใจให้ innocent เหมือนเด็ก ๆ
ใจต้องเป็นกลางๆ : พอเรานิ่งจริงๆ บริสุทธิ์จริงๆ ไม่ติดอะไรเลย ดูแบบธรรมดา ๆ เดี๋ยวก็จะเห็นชัด นิ่งในนิ่ง นิ่งในนิ่ง กลางจริง ๆ ปล่อยใจลงไปตรงกลาง ดูตรงกลางที่เดียว เป็นที่รวมข้อมูลของทุกสรรพสิ่ง ให้ดูเหมือนเราดูก้อนหิน ๑ ก้อน ต้นไม้ ๑ ต้น คน ๑ คน โดยปราศจากความคิดปรุงแต่ง ให้บริสุทธิ์จริงๆ ใจต้องเป็นกลาง ๆ ไม่ติดอะไรเลย
อย่าเอาแต่ใจ : ลด ละ เลิก ถ้าเอาแต่ใจตัวเอง จะทำงานเป็นทีมไม่ได้ เมื่อทีมสามัคคี มีจิตเมตตาปรารถนาดีซึ่งกันและกัน คิดเหมือนกัน พูดเหมือนกัน ทำเหมือนกัน ทีมก็จะเกิดความสุข จะมีกระแสชนิดหนึ่งที่เกิดความอบอุ่นใจ สบายใจ รู้สึกไม่หวาดระแวงใครเลย เป็นพลังแฝงเงียบ ๆ ซึ่งเรามองไม่เห็น เป็นพลังแห่งความสามัคคีของทีม ที่จะทำให้ศึกษาวิชชาธรรมกายได้ดีมากเลย
คุณครูไม่ใหญ่
จากหนังสือ ง่ายที่สุดคือหยุดได้ เล่ม ๑
