สรุปโอวาทการปฏิบัติธรรมที่ ๒๗๖
นั่งไม่เขยื้อน : ก็นิ่งกันดีทั้งนั้นเลย พระในป่านี่ท่านดีนะ นั่งไม่เขยื้อนเลย นั่งนิ่งไม่ขยับเลย ทำอย่างไรจะให้หมู่คณะเราได้อย่างนี้บ้าง เราต้องฝึกเอาให้ได้จริงๆ แจ่มแจ้งจริง ๆ ได้ในระดับที่เรายอมรับว่าเราได้จริง ๆ หายสงสัยด้วยตัวเอง ตอนนี้เราอยู่ในระดับที่พอจะทำได้ ได้สักประมาณ ๘๐-๙๐% แต่ก็ดีขึ้นเรื่อย ๆ
มิเตอร์วัด : (พระลูกชาย: แปะติดภาพภายใน ทำอย่างมีความสุข โดยมีมิเตอร์วัด คือ สุข บริสุทธิ์ ชัด ใส สว่าง ครับ) ดีจ้ะ ฝึกให้หนักอย่างถูกหลักวิชชา ก็ต้องตามนี้แหละ ตามมิเตอร์วัด ตรงนี้สำคัญ มีความสุข มีความบริสุทธิ์เพิ่มขึ้นไป เสียเวลาตรงนี้นิด แต่ก็ไม่มากหรอก (พระลูกชาย: ผมแปะติดดวง องค์พระ พอมาในรอบ ใจก็รวมเข้าไปเอง) เหมือนกาวแปะ แปะติดคงทนเดี๋ยวก็กลายเป็นเนื้อเดียวกัน (พระลูกชาย: มีอยู่รอบหนึ่งครับ นั่งสบายๆ ดวงก็ขึ้นมาเองเป็นสาย เข้าไปในท่อแก้วครับ ภาพชัดแจ่มมากเลยครับ พอขึ้นมานิดหนึ่งภาพก็หลุดครับ กระผมก็ดูนิ่ง ๆ ครับ) ตอนแรกดูแบบสบายๆ ก็เลยขึ้นมาเองง่าย ๆ แต่ไปเน้น ยังเฉยไม่จริง เพราะนิ่ง เน้นภาพก็เลยแน่นิ่ง ก็นั่งดีนี่ ได้รอบหนึ่งแล้วเดี๋ยวก็ได้หลายรอบ
จะถูกส่วนได้ใจต้องรวมเป็นหนึ่ง : (พระลูกชาย: ผมแปะติดดวงสว่างที่คุ้นเคย เห็นได้ทันทีที่ปรารถนา ชัดเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ ชัดเท่าลืมตาเห็นครับ นิ่งแน่นเพิ่มขึ้นมากครับ พอถูกส่วนปึ๊บ มันไม่ต้องทำอะไรเลยครับ มันเหมือนเปลี่ยน mode คือ จากเดิมที่เราทำผ่านมาทั้งหมด พอถูกส่วนปึ๊บ มันก็ไม่ต้องทำอะไรเลยครับ) สำคัญตรงถูกส่วนนี่แหละ เพราะถูกต้องก็เลยถูกส่วน ก็เหลือแต่ทำให้ถูกส่วนให้มันได้ทุก ๆ รอบ ต้องจำวิธีการว่าทำอย่างไรถึงจะถูกส่วนแล้วก็ทำอย่างนั้นซ้ำๆ เกิดมาชาติหนึ่งได้รู้จักคำว่า “ถูกส่วน” นี้ก็มีบุญมากแล้วแล้วถ้ามากกว่านั้นก็ต้องถูกส่วนทุกรอบนี้สุดยอด perfect แสดงว่าถูกต้องแล้ว
คุณครูไม่ใหญ่
จากหนังสือ ง่ายที่สุดคือหยุดได้ เล่ม ๓
